Κώστας Γκιώνης
Ευτυχώς όπου ναναι οι γιορτές τελειώνουν, τα χαμόγελα θα μπουν και πάλι στο ράφι για την επόμενη γιορτή, οι μάσκες θα κρυφτούν κάτω από τα αναψοκοκκινισμένα πληκτρολόγια, οι ευχές θα ξαναμπούν στο συρτάρι του χρόνου, οι κορδέλες, τ' αστέρια, τα λαμπιόνια θα μπουν στα κουτιά τους και θα κρυφτούν στις αποθήκες και στα πατάρια και επιτέλους θα ξανασυναντηθούμε με τα πραγματικά μας πρόσωπα......
Από μικρό παιδί οι γιορτές, η φρενίτιδα των ευχών και όλα αυτά τα ταρατατζούμ μου έφερναν θλίψη και πως θα μπορούσε να είναι αλλιώς όταν έχεις το μικρόβιο της παρατηρητικότητας και της μνήμης, να παρακολουθείς δηλαδή τις συμπεριφορές των γύρων σου, το τι λένε αλλά το βασικότερο τι πράττουν, ελάττωμα τρισμέγιστο στις μέρες μας πού σε κατατάσσουν αυτόματα στην κατηγορία του μουτζούφλη και του παράξενου, σε μια κοινωνία πού ξεχειλίζει υποκρισία, αυτό μόνο τιμή μπορεί να επισύρει σε κάποιον.
Όλο το χρόνο οι περισσότεροι είναι μες την απαισιοδοξία, στην σκατίλα και στην ξυνίλα και ξαφνικά πατάνε ένα κουμπί, φοράνε μία μάσκα, την μάσκα ενός άλλου και εύχονται καλή χρονιά γιά όλους με χαρές, επιτυχίες και υγεία, σε ποιούς όλους, για αυτούς πού δεν τους καίγεται καρφί αν ζουν η πέθαναν, αν ουρλιάζουν από απόγνωση, αν πεινάνε, αν με το ζόρι πληρώνουν το ρεύμα τους, λες και μ' ευχές θα χορτάσουν και θα πληρώσουν τις υποχρεώσεις τους, αλληλεγγύη στα λόγια, σαν τους πολιτικούς πού κατεβαίνουν περίλυποι στα συσσίτια να βοηθήσουν τάχατες, λες και δεν είναι αυτοί πού ευθύνονται για την φτώχια και μετά εξαφανίζονται μέχρι τις επόμενες γιορτές που θα τους φωτογραφίσουν τα μέσα στεναχωρημένους και πάλι....
Και βέβαια εμείς θα συνεχίσουμε ν' ασχολούμαστε με την μικρή γκομενίτσα του μπαρμπάκου πού μας ξεβλάχεψε, με το χλυδάτο αγοράκι πού κτυπάει τα μπαλάκια και του λείπουν τα Harrolds όταν βρίσκεται στη ψωροκώσταινα, με τον Μανωλιό πού άλλαξε (ανασχημάτισε) και έβαλε τα ρούχα του αλλιώς και βέβαια όλο το σκουπιδαριό πού μας ταίζουν τα παραφουσκωμένα κανάλια της παραπληροφόρησης.
Δεν χρειάζονται ευχές, δεν χρειάζεται πληροφόρηση από τα πάνω, δεν υπάρχουν σωτήρες, μόνο ο λαός μπορεί να σώσει το λαό, ας σταματήσουμε την υποκρισία, ας θάψουμε στα σκατά τον ατομικισμό μας, μόνο τότε μπορεί να δούμε κάτι ν' αλλάζει!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου