ΕΠΑΝΗΛΘΕ Ο ΚΩΣΤΑΣ ΤΣΟΚΛΗΣ :

 «Παρερμηνεύτηκα και παρεξηγήθηκαν οι κυρά Μαρίες..» Η αλαζονεία της υπεροψίας.. 

 

 

Η ζωή είναι ένα ανεκτίμητης αξίας δώρο που ουδείς δικαιούται να το επιμετρήσει ή να το αξιολογήσει ως να ήταν το προϊόν μιας κτηματομεσιτικής συναλλαγής.. 

 

Το ποιος το δικαιούται είναι ένα ψευδοδίλημμα, με το οποίο καλύπτεται ως μπούργκα το πρόσωπο των ενόχων, που καθιστώντας ερειπιώνα το σύστημα Υγείας θολώνει τη κρίση των ήδη απελπισμένων ανθρώπων. Λειτουργούν κοντόφθαλμα και ως εκ τούτου αδυνατούν να ξαχρίσουν την επιφάνεια για ν αποκαλύψουν την παγίδα που ελλοχεύει στην αθέατη πλευρά της. Γιατί περί παγίδας πρόκειται. 

Τι πάει να πει νέος ή γέρος. 

Δεν είναι συγκοινωνούντα δοχεία που αφαιρουμένου του περιεχομένου από το ένα πληρούται το άλλο. Πρόκειται για δύο αυτοτελείς υπάρξεις υπό την εξής διαφορά: Πως ο ένας μόλις ανέτειλε για να αποτελεί μια υπόσχεση για το μέλλον και ο δεύτερος, οδεύει προς τη δύση του με την προσφορά του να ολοκληρώνεται, όταν συμπληρωθεί ο κύκλος της ζωής του. Ως τη τελευταία του ανάσα. 

Ποιος όμως είναι αυτός και με ποια μονάδα μέτρησης θα τη μετρήσει; 

Και σε ότι αφορά τον νέο: Κατά ποιο τρόπο θα διασφαλιστεί πως η υπόσχεση δεν θα αποδειχτεί ακάλυπτη επιταγή; Ερωτήματα που παραπέμπουν στην αστρολογία και όχι στις επιστήμες, με τις απαντήσεις να αιωρούνται στο πεδίο του κοινωνικού διχασμού. Στο επονομαζόμενο και χάσμα των γενεών.. Ή πιο απλά: Στο Μακιαβελικό διαίρει και βασίλευε. 

Δόγμα επί του οποίου έχουν στηρίξει την ύπαρξή τους όλες οι Αστικές και σε πολλά εισαγωγικά Δημοκρατίες, διαψεύδοντας τον κανόνα που θέλει τον άνθρωπο να βλέπει κοντύτερα από τον αετό μόνο που διακρίνει στα πράγματα πολύ περισσότερα απ’ αυτόν. Γιατί αποδεικνύονται κοντόφθαλμοι. Κι όποιος επιχειρεί να τους θέσει ενώπιον της αλήθειας θα είναι σαν συστήνει ένα πανέμορφο κορίτσι σε τυφλούς. 

Και για να μην μακρηγορούμε. 

Όφειλε η πολιτεία να προστατεύσει και τους δύο. Συνταγματικό καθήκον και υποχρέωσή της ήταν είναι και θα είναι. Και είναι αυτός ο λόγος που η εξουσία με το δάχτυλο δείχνει άλλο σημείο του πολιτικού ορίζοντα από εκείνο που έχει κατά νου. 

Δόλια παραπλάνηση. 

Μόνο που γι αυτή δεν άκουσα Τσόκλη να βγάζεις από το στόμα σου ούτε μία λέξη. Σα να κρατάς ιδιοτελώς μυστικά και ντοκουμέντα. Δεν φταίει επομένως η κυρά Μαρία που παρερμήνευσε. Φταις εσύ που δεν ήσουν διαυγής. Ξεκάθαρος..