ΟΥΤΕ ΣΚΥΛΙΑ ΔΕΝ ΔΕΝΟΥΝ ΕΤΣΙ

 Άκουσα να προπαγανδίζουν καταστροφές στο Φισκάρδο της Κεφαλονιάς κι έμεινα ενεός. Γιατί το Φισκάρδο όπως και όλο το πανέμορφο νησί ήταν είναι και θα είναι ένας από τους πλέον προσφιλείς μου τόπους της θερινής ραστώνης. Είτε με το σκάφος μου είτε δίχως αυτό.. 

 

 

Μόνο που βάση μου ήταν τα Μονοπολάτα δημοκρατικού Ληξουρίου και μπάνιο έκανα είτε στον Αθέρα είτε στους Πετανούς είτε στο «Ξ» και την Κουνόπετρα. Τοπίο απαράμιλλης γεωφυσικής ομορφιάς το Φισκάρδο αλλά κόλπος κλειστός. Οι αέρηδες δεν το έπιαναν από πουθενά. 

Η προβλήτα με ελλιμενισμένα σκάφη απολύτως προστατευμένη.. Πως στο διάβολο έγιναν καταστροφές σε έναν κόλπο που το άνοιγμά του δεν είναι ούτε μισό μίλι και η μπούκα του πεντακόσια μέτρα; 

Άνοιξα έτσι τις φωτογραφίες από τη καταστροφή!! Και τι να δω.. Εμπρός στο μαγαζί της δημοφιλούς για τους σκαφάτους κυρά Τασίας έχει καβαλήσει η θάλασσα δέκα πόντους όλους κι όλους τον ντόκο και κάποια σκάφη ανάκατα εξ αιτίας της αμέλειας των ιδιοκτητών τους.. Δεν τα έμπλεξε η θάλασσα αλλά η δύναμη του αγέρα.. Αυτό όμως δεν είναι καταστροφή αλλά εγκεφαλική αναπηρία των καπεταναίων τους..Λέμε τώρα μη τους πάρετε στα σοβαρά.. 

Είναι απ’ αυτούς που καθώς η νεόπλουτη κοκότα σύζυγος βλέπει από το ξενοδοχείο τους σκαφάτους να προσεγγίζουν τις παραλίες και να βάζουν τον επιπλέοντα ξύλινο δίσκο με τα ούζα στη μέση για να γίνουν ντίρλα, κοιτάζει στα μάτια τον μαλάκα σύζυγο και του λέει: Θέλω σκάφος!! Τρέχει αυτός αγοράζει ναυτικό καπέλο άσπρο σώβρακο και παντελόνι και ριγέ σαν τους φυλακισμένους μπλε και άσπρη μπούζα παίρνει και το σκάφος μαζί με την οικογένεια και πάει ίσια να πνιγεί..

Ευχής έργον γιατί θα μας απάλλασσε της παρουσίας του.. Αλλά δεν είναι έτσι ακριβώς. Γιατί στα δύσκολα βγαίνει στην συχνότητα 16 του ράδιο ελλάς και φωνασκεί βοήθεια πνιγόμαστε.. Κι εσύ είσαι υποχρεωμένος να ψάξεις το στίγμα του γιατί φυσικά δεν ξέρει που βρίσκεται και να τρέξεις να τον σώσεις αντί να του πεις άντε και γαμήσου παλιομαλάκα. 

Μου συνέβη έξω από τη Σκύρο όταν ένα τσόλι βιομήχανος εγκατέλειψε άνευ αιτίας το σκάφος του κι επειδή ήμουν ο κοντινότερος παραπλέων έβαλα τους γιους μου – 10 ετών ο ένας 14 ο άλλος στην τιμονιέρα κι εγώ με τα κυάλια έψαχνα τον μαλάκα που μαζί με την σύζυγο και τις κόρες του παράδερνε σ’ ένα αντίσκηνο σωσίβιο!! Και το χειρότερο. Ήταν τόσο τρομοκρατημένος που μόλις είδε  στη τιμονιέρα τα ανήλικα αγόρια μου δεν ήθελε ν' ανέβει!!

Έπρεπε όμως και σύμφωνα με το υπάρχον ναυτικό δίκαιο να κατάσχω το σκάφος του που δεν το έκανα παρά την αντίθετη άποψη του λιμεναρχείου. Κάτι ήξεραν!! Ούτε ευχαριστώ δεν μου είπε ο αχρείος..

Ούτε σκυλιά δεν δένουν έτσι όπως αυτοί στο φισκάρδο τα σκάφη τους.. Αμέτε να πνιγείτε ηλίθιοι..