ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΣΤΑ ΓΗΠΕΔΑ

 Πρωτοπόροι στην επανάσταση οι Μιλγουόκι Μπακς και πρώτος μεταξύ ίσων ο Γιάννης Αντετοκούμπο.. Αν διαφωνούσε αυτός η ομάδα θα κατέβαινε στο παρκέ. Στάση που εξήρε σύσσωμος ο Αμερικανικός τύπος.. Ναι γιατί έχει ζήσει στο πετσί του όλα τα ακροδεξιά σιχάματα..Τους εγχώριους Μιχαλολιάκους Λαγούς και Κασιδιάρηδες..

Ιστορικής σημασίας, όχι μόνο για το NBA και τον παγκόσμιο αθλητισμό αλλά για τον αγώνα για πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα είναι η απόφαση της ομαδας του NBA Μιλγουόκι Μπακς (στην οποία αγωνίζονται οι Ελληνες αθλητές Γιάννης και Θανάσης Αντετονκούμπο)  να μην κατέβουν στο   5ο  παιχνίδι της σειράς των play off απέναντι στους Ορλάντο Μάτσικ.

Η πρωτοφανής απόφαση πάρθηκε σε ένδειξη διαμαρτυρίας για την αστυνομική βία και την κοινωνική ανισότητα σε κάθε γωνιά των ΗΠΑ, με αφορμή τον πισώπλατο πυροβολισμό ενός ακόμα άοπλου μαύρου άντρα από την αστυνομία, του 29χρονου Τζέικομπ Μπλέικ, μπροστά στα παιδιά του. Πρόκειται για την πρώτη απόφαση μποικοτάζ στην ιστορία του ΝΒΑ.

Αλυσιδωτή αντίδραση: Γενική απεργία στο NBA

Η κίνηση των Μιλγουόκι Μπακς δημιούργησε ένα πρωτοφανές κύμα αλληλεγγύης στις υπόλοιπες ομάδες του NBA, τους διαιτητές, τους προπονητές, τους ιδιοκτήτες, ακόμα και τους σχολιαστές των τηλεοπτικών εκπομπών.

Απεργία από το game 5 αποφάσισαν να κάνουν οι παίκτες στο Οκλαχόμα Σίτι Θάντερ – Χιούστον Ρόκετς και στο Λος Άντζελες Λέικερς – Πόρτλαντ Μπλέιζερς! Μένει να δούμε ποιοι θα είναι οι επόμενοι.

Ομάδες, παράγοντες και παίκτες στο ΝΒΑ εμφανίζονται ενωμένοι στην απόφαση να μην πραγματοποιηθούν οι προγραμματισμένοι αγώνες των play-off, ωστόσο εκφράστηκαν και ανησυχίες και διαφορετικές προσεγγίσεις για το πως θα κλιμακωθεί το κύμα διαμαρτυρίας. Από ορισμένους παίκτες υπήρξε έντονη δυσφορία με τους χειρισμούς των Μιλγουόκι Μπακς και συγκεκριμένα με το γεγονός ότι δεν ειδοποίησαν για τις σκέψεις τους και τις υπόλοιπες ομάδες του ΝΒΑ, δρώντας αυτόνομα.

Σύμφωνα, με ρεπορτάζ,  ο Λεμπρόν Τζέιμς τόνισε στη συνάντηση που πραγματοποιήθηκε ότι θα ταχθεί με τους υπόλοιπους για να υπάρξει απόλυτη ομοφωνία, αλλά ήταν φανερά εκνευρισμένος και αποχώρησε εσπευσμένα.

Τονίστηκε η ανάγκη αυτό το κύμα ανυπακοής και το μποϊκοτάζ να επεκταθεί σε όλο τον επαγγελματικό αθλητισμό, τη βιομηχανία του Χόλιγουντ και την τηλεόραση.
Η απόφαση των Μιλγουόκι Μπακς δεν αποτελεί κεραυνό εν αιθρία αλλά αποτελεί αποτέλεσμα της πίεσης και της επιρροής των κοινωνικών κινημάτων αντίστασης και της δυναμικής που αναπτύσσεται.  Η εμφάνιση ένοπλης φασιστικής “πολιτοφυλακής” εναντίον των διαδηλωτών βάζει φωτιά σε ένα τοπίο που ήδη μυρίζει μπαρούτι. Ακόμα και οι χρυσοπληρωμένοι παίκτες του ΝΒΑ δεν μπορούν πια να μένουν σιωπηλοί και αναγκάζονται να πάρουν θέση.

Αντίσταση και τιμωρία;

Θεωρητικά, η λίγκα του ΝΒΑ έχει το δικαίωμα να τιμωρήσει αυστηρά την ομάδα του Μιλγουόκι, (ακόμα και με προσωρινή αποβολή από το πρωτάθλημα και πρόστιμο 5 εκατομμυρίων δολαρίων) αλλά είναι τόσο ισχυρή η δυναμική που αναπτύσσεται που δεν δείχνει διάθεση σε αυτή τη φάση να δυναμιτίσει το τοπίο.  Οι Μπακς χάνουν το ματς με αποτέλεσμα θεωρητικά οι Μάτζικ να μειώνουν στο 3-2 αλλά ήδη δηλώνουν ότι επιθυμούν επανάληψη του αγώνα και δεν θέλουν το παιχνίδι στα χαρτιά με αυτό τον τρόπο.  Καθώς και οι υπόλοιπες ομάδες μπαίνουν στον απεργιακό χορό γίνεται ολοένα και πιο δύσκολο να επιβληθούν αυστηρές κυρώσεις.

Ρεπόρτερ ESPN: «Οι Μπακς άρχισαν την επανάσταση, τα εύσημα στον Αντετοκούνμπο»

Ο ρεπόρτερ του ESPN Μαρκ Σπίαρς, ο οποίος είχε επικρίνει τον Γιάννη τις προηγούμενες ημέρες, εξήρε τη στάση που τήρησε καθώς σχολίασε ότι αν δεν συμφωνούσε με την απόφαση των Μπακς, θα όρθωνε το ανάστημά του

Ο γνωστός Αμερικανός δημοσιογράφος, Μαρκ Σπίαρς, μίλησε για την «επανάσταση» των Μιλγουόκι Μπακς και έδωσε τα εύσημα στον Γιάννη Αντετοκούνμπο, για τον οποίο τόνισε ότι είναι ο ηγέτης της ομάδας και προφανώς οι Μπακς δεν θα προχωρούσαν στην αποχή αν ο ίδιος δεν συμφωνούσε. Ο έγκριτος ρεπόρτερ του ΝΒΑ μιλώντας στο αμερικανικό τηλεοπτικό δίκτυο ESPN σχολίασε τις εξελίξεις των τελευταίων ωρών και στάθηκε στον καθοριστικό ρόλο που έπαιξε ο «Greek Freak» τον οποίο μάλιστα είχε επικρίνει τις προηγούμενες ημέρες διότι δεν είχε πάρει θέση δημόσια για όσα συνέβησαν στο Ουισκόνσιν.

«Δεν εκπλήσσει η στάση του ΛεΜπρόν Τζέιμς και το πώς χρησιμοποιεί το γεγονός πως είναι ηγέτης» είπε ο Σπίαρς και πρόσθεσε: «Εδώ όμως οι Μπακς πρωτοστάτησαν. Ξέρω πως ο ΛεΜπρόν θα τους ακολουθούσε. Ας μιλήσουμε όμως για έναν άλλον σταρ. Για να είμαι ειλικρινής, ήμουν κάπως αυστηρός με τον Γιάννη τις τελευταίες μέρες. Δεν είχε πει τίποτα, ακόμα δεν έχει μιλήσει. Ομως, ο Γιάννης είναι υποψήφιος για το βραβείο του MVP. Παίζει στους Μπακς και συμφωνεί με το μποϊκοτάζ».


Και πρόσθεσε: «Δεν ξέρω τι λέγεται στα παρασκήνια, αλλά αυτός είναι ο σταρ των Μιλγουόκι Μπακς, της ομάδας που αποφάσισε να το αρχίσει όλο αυτό. Με όλο τον σεβασμό στον ΛεΜπρόν και τους Λέικερς, οι Μπακς άρχισαν αυτή την επανάσταση. Θα πρέπει να δώσουμε τα εύσημα στον Γιάννη που συμφώνησε να το κάνει αυτό. Είμαι σίγουρος πως αν δεν ήταν υπέρ αυτής της κίνησης, θα όρθωνε το ανάστημά του για να αλλάξει τις εξελίξεις. Μίλησα με τον Μάρβιν Ουίλιαμς ώρες πριν από το παιχνίδι και μου είπε πως τότε δεν υπήρχαν συζητήσεις των Μπακς για το τι θα κάνουν. Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε το χρονοδιάγραμμα όσων έγιναν μέχρι να παρθεί αυτή η ιστορική απόφαση των Μπακς».

ΤΟΤΕ ΚΑΙ ΤΩΡΑ

Μεξικό 1968: Οι γροθιές της ελευθερίας


Στην ιστορία όχι μόνο του αθλητισμού, αλλά του αγώνα για πολιτικά και ανθρώπινα δικαιώματα έχει μείνει η υψωμένη γροθιά που ύψωσαν δύο αφροαμερικανοί δρομείς  το 1968 στους Ολυμπιακούς Αγώνες στην Πόλη του Μεξικού. Απόδειξη, όπως και τώρα, πως η ανυπακοή στο μαζικό αθλητισμό μπορεί να συνδεθεί με τα κοινωνικά κινήματα και να προκαλέσει αλυσιδωτές αντιδράσεις.

Εκείνο το καλοκαίρι ο χρυσός ολυμπιονίκης στα 200 μ. ο 24χρονος Τόμι Σμιθ και ο 23χρονος Τζον Κάρλος, που πήρε το χάλκινο μετάλλιο, κράτησαν το χέρι τους υψωμένο σε γροθιά και είχαν το κεφάλι τους κατεβασμένο σε όλη τη διάρκεια της ανάκρουσης του αμερικανικού εθνικού ύμνου.
Τίποτα στην εμφάνισή τους δεν ήταν τυχαίο. Το μαύρο δερμάτινο γάντι υπογράμμιζε τη δύναμη του χαιρετισμού τους. Και οι δύο ολυμπιονίκες ήταν ξυπόλητοι -σημάδι της φτώχειας του μαύρου πληθυσμού στη χώρα τους. Ο Σμιθ φορούσε ένα μαύρο κασκόλ -σημάδι της μαύρης περηφάνιας. Ο Κάρλος είχε το φερμουάρ της φόρμας του ανοιχτό -μια παραπομπή στη μαύρη εργατική τάξη.

Επίσης ο Κάρλος φορούσε ένα περιδέραιο από χάντρες οι οποίες, όπως ο ίδιος εξήγησε αργότερα, «ήταν γι’ αυτούς που τους είχαν λιντσάρει ή τους είχαν δολοφονήσει και κανείς δεν είπε ούτε μια προσευχή γι’ αυτούς, για εκείνους που τους κρέμασαν και τους άλειψαν με πίσσα, γι’ αυτούς που πνίγηκαν στη διάρκεια του περάσματος του Ατλαντικού στα χρόνια του δουλεμπόριου». Και οι τρεις Ολυμπιονίκες (ο τρίτος ήταν ο Αυστραλός Πίτερ Νόρμαν) φορούσαν κονκάρδες του Ολυμπιακού Σχεδίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.
Τότε, στο κατάμεστο Ολυμπιακό Στάδιο της Πόλης του Μεξικού, το πλήθος γιουχάρισε τους Αμερικανούς αθλητές, ενώ, όταν επέστρεψαν στη πατρίδα τους, δέχτηκαν μέχρι και απειλές ότι θα τους δολοφονούσαν. Εννοείται ότι η αθλητική τους καριέρα τελείωσε απότομα.