ΑΠΟ ΕΓΓΡΑΜΜΑΤΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ -- ΤΟΝ ΓΙΩΡΓΟ ΑΛΠΟΓΙΑΝΝΗ-- ΜΕ ΕΠΙΤΙΜΑ ΚΑΙ ΚΑΛΑ ΚΑΝΕΙ ΓΙΑΤΙ ΣΥΧΝΑ ΚΑΙ ΕΚ ΠΑΡΑΔΡΟΜΗΣ ΠΑΡΑΛΕΙΠΩ ΤΑ "Ν"
Όχι δεν τα παραλείπω.. Τα "ν" στις καταλήξεις εισάγονται όπου στα προφορικά υπάρχουν συνηχήσεις. Δηλαδή. Ακούγεται γελοίο να πεις την ..Πόπη γιατί το "ν" απορροφάται από το "π" και προφέρεται "Μπ".. Δεν λέμε επίσης ποτέ τον ..Κώστα αλλά τον ..Γκώστα.. Είναι θέμα ορθοφωνίας.. Να γιατί κομπάζω. Γιατί έχω αυτού του επιπέδου αναγνώστες που δίνουν σημασία στη λεπτομέρεια
Ευγένιε, χαίρομαι από καρδιάς επειδή σ' αγαπώ και το ξέρεις, με τους σχεδόν έξι χιλιάδες ακόλουθους, που ρουφούν κυριολεκτικά ό,τι τους λες, και που θεωρούν πως αξίζει τον κόπο να σε προσέχουν. Κατ' εμέ, είναι βέβαιο, ότι λίγο πολύ διαμορφώνεις συνειδήσεις, κάτι που έκανες πάντα βέβαια ως μάχιμος δημοσιογράφος στην ΕΡΤ, όπου είχαμε την ευκαιρία να συνεργαστούμε για λίγο μεν, ουσιαστικά δε, θέλω να πιστεύω.
Επειδή λοιπόν διαμορφώνεις συνειδήσεις και αγαπάς την ελληνική γλώσσα, βάζε ΣΕ ΠΑΡΑΚΑΛΩ, όταν το θυμάσαι, μέσα στη βιασύνη σου να προλάβεις, και κανένα Ν. Δεν είναι καθαρεύουσα το ν. Γράφεις, ας πούμε:
Τη κυβέρνηση, και προφέρεις ( αν ο λόγος ήταν προφορικός ) τη γκυβέρνηση. Έτσι δεν είναι; Μου θυμίζει τα φοιτητικά μου χρόνια, που είχε γεμίσει η Αθήνα με το σύνθημα "ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΠΟΛΕ", σ' όλους τους τοίχους. Διάβαζα κι εγώ "στο Πόλε", ό,τι δηλαδή έβλεπα ΓΡΑΜΜΕΝΟ. Φίλος: " Όχι, ρε μαλάκα! Στο Μπόλε λέει, τον ανάρχα, βόιδι!" Κι εγώ: "Πού είναι το ΜΠΟΥ ρε μουνί;" Έβλεπε Πόλε, διάβαζε Μπόλε.
Τσοντάριζε δηλαδή αθέλητα, ένα ν στο "στο", που στο σύνθημα δεν υπήρχε, για να μιλήσει ελληνικά! Μεγάλα γλέντια, τότε. Γελάγαμε. Αυτά βέβαια τη δεκαετία του'70. Με βαρύ αναρχοκνίτικο τζάκετ στρατιωτικό και μπερέ με κόκκινο αστέρι αλά Τσε.
Όχι τώρα όμως αδερφέ. Εμένα, στα παλιά μου τα παπούτσια. Εσύ όμως, έχεις ευθύνη μ' όλο αυτό το λεφούσι που κουβαλάς κι επηρεάζεις. Σε διαβάζουν, και σε μεγάλο βαθμό ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΝΑ ΕΚΦΡΑΖΟΝΤΑΙ. Μία νέα γενιά νέων τε και παλαιών ανελλήνιστων κι αναλφάβητων, δεν είναι αυτό ακριβώς που μας χρειάζεται ΤΩΡΑ! Δεν είναι αστείο!
Σε κάθε περίπτωση όμως, αν διαφωνείς, είμαι ικανός να βάλω λυτούς και δεμένους να μας χώσουν σ' ένα τζιπ και να μας ξαποστείλουν σε κάποιο νησί με ειδική αποστολή, νύχτα, για το φόβο των Τούρκων αυτή τη φορά, εμένα, εσένα και τον Βαγγέλα, για να σου εξηγεί ποιος ακριβώς είναι ο σκηνοθέτης σ' αυτό το πανηγύρι! Σε φιλώ. Καλό ξημέρωμα και πάνω απ' όλα, ΕΡΡΩΣΟ!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου