Κι ήρθε ο λογάριθμος το πλαστικό και τα υβρίδια.. Απομόνωση.. Τρόμαξε κι υποχώρησε ηττημένη η ζωή.. Βιομηχανοποιημένος ήχος δίχως φάλτσα. Κονσερβαρισμένος λόγος τυποποιημένο χρώμα. Όλα αναλώσιμα με ημερομηνία λήξης. Ακόμη κι εμείς. Σαν προϊόντα μονάδας παραγωγής. Άχρωμοι άγευστοι άοσμοι. Ευθεία γραμμή. Ώσπου αίφνης από το κουκούλι ενός παρελθόντος σου ξετυλίγει ο Ξαρχάκος με τον Νταλάρα το μετάξι λησμονημένων συναισθημάτων με τους λογοκριμένους στίχους . Για να νιώσεις άνθρωπος ξανά. Έστω για τρία λεπτά.
........
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου