
Χθες άκουσα τον Κούγια (συνήγορος υπεράσπισης του δεκάχρονου κοριτσιού από τη Θεσσαλονίκη) να μιλά για νομική αξιοπρέπεια..
Το άκρον άωτον του θράσους, αφού ανήκει στον κύκλο των σαράντα ή πενήντα εκλεκτών του επί δεκαετίες απεχθούς κυκλώματος (κάποια μέλη εκ του οποίου έχουν καταδικαστεί για συμμετοχή σε παραδικαστικές συμμορίες) των γλιτζερών μίντια, που είχαν και εξακολουθούν ως μη όφειλαν πιάσει στασίδι επί της οθόνης τους..
Ανεξαρτήτως έτσι του αν της νομικής προηγείται η ατομική αξιοπρέπεια –θέμα προσωπικού απολογισμού και αυτοκριτικής είναι αυτό— να ενημερώσω τον συνήγορο του Κορκονέα, πως εκείνο που διακυβεύεται καθημερινά στα ακροατήρια, δεν είναι η αξιοπρέπεια των δικολάβων, αλλά η ίδια η νομική επιστήμη, που ως μη θετική, τα πορίσματά της δεν επαληθεύονται και κυρίως:
Υφίσταται απόσταση αστρική μεταξύ του «δίκιου» και του «δικαίου» που αυτός και πολλοί άλλοι όμοιοί του ευαγγελίζονται και υπηρετούν.
Επομένως επί των ανά την Ελλάδα ακροατηρίων αυτό που παίζεται καθημερινά, είναι μια ακριβοπληρωμένη θεατρική παράσταση, στην οποία πρωταγωνιστούν άπαντες οι σύνδικοι, ερμηνεύοντας όμως ένα σενάριο, που έχει από τα πριν γραφεί στη βουλή και μπάζει από παντού.
Τυχαίο ; Δεν νομίζω .. Τη συναινέσει τους.. Γιατί τους παρέχει την ευχέρεια να κρύβονται πίσω από την «έννομη τάξη» και ν’ αλλάζουν ρόλους από αίθουσα σε αίθουσα με την ίδια ευκολία που ένας παλιάτσος αλλάζει τα κουρέλια του από σκηνή σε σκηνή. Και αυτό κατά τους μιντιακούς προπαγανδιστές είναι σεβαστό αφού καλύπτεται υπό τον νομικό μανδύα.
Το από ποιους και για ποιους έχει επινοηθεί, γραφεί και θεσμοθετηθεί το δίκαιο είναι πασιφανές από την πολυπλοκότητά του. Γι αυτούς που έχουν την πολιτική και οικονομική ισχύ να την εκμεταλλευτούν.
Τα «ναι μεν αλλά» επί τούτου κυριαρχούν στις δαιδαλώδεις παραγράφους του, έτσι ώστε να στρώνεται το χαλί της απαλλαγής, ή της ενοχής, πολύ μακριά από το βήμα της αλήθειας που οι Κούγιες υποτίθεται πως ψάχνουν από κοινού να την βρουν..
Ξαφνικά επί παραδείγματι ο παιδεραστής πρωτοσύμβουλος του Μητσοτάκη απηλλάγη δια της παραγραφής, ενώ η επίσης φερόμενη ως παιδεραστής της δεκάχρονης στη Θεσσαλονίκη καταδιώκεται και ορθά αν αποδειχτεί η ενοχή της απηνώς . Προφανώς η αβάσταχτη κοινωνικη ελαφρότητα της δράστης από την Θεσσαλονίκη δεν συγκρίνεται με την αέρινη βαρύτητα του πρωτοσύμβουλου του πρωθυπουργού.
Κι αυτό συμβαίνει επειδή ο νομικισμός (διαδικασία) κατισχύει της ουσίας (πραγματικότητας).
Τι όμως αναφέρει ένας εκ των βασικών κανόνων δικαίου;
Πως το δίκαιο διαιρείται στο πραγματικό (όποιος καθ’ οιονδήποτε παράνομο τρόπο ζημιώσει τον άλλον ) και στην έννομη συνέπεια (οφείλει να τον αποζημιώσει).
Στη περίπτωση της ποινικής παρεκτροπής να τιμωρηθεί δια φυλακίσεως.
Τι συμβαίνει στη πράξη;
Πως επί του κανόνος αυτού ακολουθούν παράγραφοι και ανθυποπαράγραφοι, σύμφωνα με τις οποίες αρχίζουν τα ομιχλώδη «εάν κι εφ όσον», μέχρι που χάνεται, σβήνει η αλήθεια. Για ν΄αρχίσει το ξέφρενο πάρτη --ίσο κι όμοιο μιας Μυκονιάτικης νύχτας-- συγκάλυψής της ενώπιον των εδράνων.
Κι αυτό το πάρτη ο Κούγιας το αποκάλεσε χθες από τηλεοράσεως συνέδριο ομοδίκων για την ανίχνευση της αλήθειας. Με ανακούφιση έτσι άκουσα τον πανελληνίως άγνωστο συνήγορο της κατηγορουμένης να δηλώνει, πριν εξοργισμένος αποχωρήσει από το γυαλί, πως δεν δέχεται μαθήματα νομικής αξιοπρέπειας από κανένα και κυρίως από τον Κούγια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου