ΣΤΑ ΥΠΟΓΕΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΑ

Κυριακή είναι μέρα σχόλης και γιατί όχι και περισυλλογής.. Να την υποδαυλίσω λοιπόν μ΄' ένα λαϊκό τραγούδι που ερμηνεύει ο Πασχάλης Τερζής. Στα υπόγεια είναι θέα δηλώνει και αυθαιρέτως εγώ το ερμηνεύω πως με τα υπόγεια υπαινίσσεται το σκληρό δίσκο της ψυχής. Εκεί που όλα αποθηκεύονται και επεξεργάζονται έτσι ώστε να διαμορφώνουν χαρακτήρες. Τόσο που μόνον συμπερασματικά μπορούμε να εξηγήσουμε τους ανθρώπους γιατί γνώστης του κωδικού είναι αποκλειστικά ο κάτοχός της. Κι επειδή έγραψα να εξηγήσουμε να το διορθώσω. Ένας σπουδαίος και πασίγνωστος για την αντιστασιακή του δράση καθηγητής μου στη σχολή, παρατηρώντας τις πολιτικές και κοινωνικές ανησυχίες μου, με πήρε ένα πρωί από τον ώμο αγκαλιά για να μου πει το εξής: Κύριε συνάδελφε πάψτε να αγχώνεστε προσπαθώντας να εξηγήσετε τους ανθρώπους.. Τους ανθρώπους δεν τους εξηγούμε απλώς τους κατανοούμε. Τι ήθελε να πει ο ποιητής; Πως δεν είμαστε ούτε θα γίνουμε προϊόντα μιας βιομηχανοποιημένης παραγωγής όπως προσπαθούν να μας πείσουν οι ψυχογραφικές αμερικανιές