Σε όλα τα ερωτήματα η απάντηση είναι μία. Ο άνθρωπος. Κάτι που από τη πρώτη στιγμή της λαϊκής επανάστασης στη Κούβα έχει γίνει όχι κανόνας γιατί έχει τις εξαιρέσεις του, μα μήτε και θρησκεία γιατί πάντα αναφύονται αιρέσεις από τα σπλάχνα της. Αλλά αξίωμα. Πάνω και πέραν τούτου ουδέν. Γι αυτό όταν ο ίδιος τυφώνας χτυπά τον Κόλπο του Μεξικού στις απέναντι της Κούβας όχθες θρηνούν θύματα ενώ στη πατρίδα του Κάστρο ούτε αμυχή. Τον κορωναϊό έτσι οι Κουβανοί τον έχουν για πλάκα.. Ούτε κουνούπι όχι ιός στη χώρα έστω και αν δεν πλήττει νέους ανθρώπους. Γιατί οι επαναστάτες σέβονται τους βετεράνους τους, τους απόμαχους της ζωής. Δεν τους σκοτώνουν όπως τ' άλογα όταν γεράσουν
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου