ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΤΗΣ ΦΩΤΙΑΣ ΟΙ ΜΟΥΣΙΚΟΙ

• Δεκάδες μικρά μαγαζιά, θέατρα, μικρά Ωδεία που θα κλείσουν, αύξηση της ανεργίας.
• Λιγότερες παραστάσεις, μικρότερη αμοιβή.
  
• Μαύρη εργασία, ετεροαπασχόληση.
  
• Προσπάθεια για κατάργηση όποιας ΣΣΕ είχε απομείνει.
  
• Όσοι δουλεύουν με τους προηγούμενους όρους θα ζουν υπό την πίεση ότι αυτό μπορεί να χειροτερεύσει
  
  

Με συλλαλητήριο την Τετάρτη 3 Ιούνη στις 12 στα Προπύλαια κλιμακώνει τον αγώνα για μέτρα στήριξης των μουσικών ο Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος. «Φέρνουμε τα όργανά μας για να υλοποιήσουμε ένα πρωτότυπο μουσικό δρώμενο, για το οποίο θα ενημερωθείτε σύντομα» σημειώνει και καλεί σε συντονισμό της δράσης και άλλα καλλιτεχνικά Σωματεία και Φορείς.

Παράλληλα προετοιμάζει γενική συνέλευση στα μέσα Ιούνη για να συζητηθούν τα συμπεράσματα από τις μέχρι τώρα κινητοποιήσεις και να αποφασιστούν τα επόμενα βήματα ενώ θα συμμετέχει στην κινητοποίηση των φορέων της Δυτικής Αθήνας η οποία θα πραγματοποιηθεί την Παρασκευή 5 Ιούνη στη συμβολή της Λεωφόρου Φυλής με την Θηβών.

Το κάλεσμα αναλυτικά:

«Το τελευταίο διάστημα ζήσαμε πρωτόγνωρες στιγμές. Μείναμε χωρίς δουλειά, πολλοί από εμάς χωρίς τη δυνατότητα να καλύψουμε τη διαβίωσή μας. Συγχρόνως ήρθε στο προσκήνιο η ανάγκη συλλογικής οργάνωσης και διεκδίκησης. Μείναμε σπίτι, αλλά όχι σιωπηλοί!

Τα Σωματεία μας από την πρώτη στιγμή λογαριαστήκαμε με όλα. Βάλαμε μπροστά το αίτημα να εξασφαλιστεί η επιβίωση όλων των εργαζομένων στο Θέαμα-Ακρόαμα. Οργανώσαμε κινητοποιήσεις, πολύμορφες δράσεις, βίντεο, δρώμενα με πρωτοφανή μαζικότητα, ευρηματικότητα, αλλά και απλότητα, που στρίμωξαν την κυβέρνηση, την ανάγκασαν να ελιχθεί.

Σήμερα παρά τη μαζικότητα των αγώνων μας σημαντικός αριθμός συναδέλφων παραμένει εκτός μέτρων στήριξης. Ιδιαίτερα σε χώρους που είναι εκτεταμένη η μαύρη εργασία, χωρίς καμία συνδικαλιστική οργάνωση και δράση. Με πρώτα βιολιά τους μεγάλους εργοδότες σε θέατρο και τηλεόραση, που μας πίεζαν να δουλέψουμε χωρίς δικαιώματα όλα αυτά τα χρόνια και οι κυβερνήσεις τους κάλυπταν, μας λένε τώρα ότι είναι ατομική ευθύνη μας να διαχειριστούμε τη βαρβαρότητα στους χώρους εργασίας.

Μπροστά μας είναι η επόμενη μέρα

Κυβέρνηση και Αξιωματική Αντιπολίτευση μας λένε ότι το πιο σημαντικό είναι η επανεκκίνηση της οικονομίας. Συναγωνίζονται ποιος από τους δύο θα δώσει πιο πολλά δις ευρώ στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους για να την εξασφαλίσει. Με ένα στόμα και οι δύο λένε ότι μπαίνουμε στην εποχή του "ψηφιακού πολιτισμού".

Στόχος τους δεν είναι η αξιοποίηση των τεχνολογικών δυνατοτήτων της εποχής μας που φυσικά είναι αναγκαία. Μπροστά τους οι μεγάλοι επενδυτές που δραστηριοποιούνται στο χώρο βλέπουν ευκαιρία για διεύρυνση των κερδών από κάθε είδους παραγωγή. Αυτό πώς θα γίνει άραγε; Όταν τα πνευματικά και συγγενικά δικαιώματά μας σχεδόν απαλλοτριώνονται, ενώ το κοινό και τα εισιτήρια, ηλεκτρονικά και μη πολλαπλασιάζονται, αυτό σημαίνει ότι κάποιοι βγαίνουν κερδισμένοι εις βάρος των συναδέλφων και κερδίζουν εσαεί από αυτά.

Μας "κλείνουν το μάτι" ότι για την πλειοψηφία του κλάδου η "επιστροφή στην κανονικότητα", σημαίνει να φορτωθούμε εμείς πάλι τα σπασμένα της κρίσης. Αυτό σημαίνει:

• Δεκάδες μικρά μαγαζιά, θέατρα, μικρά Ωδεία που θα κλείσουν, αύξηση της ανεργίας.
  
• Λιγότερες παραστάσεις, μικρότερη αμοιβή.
  
• Μαύρη εργασία, ετεροαπασχόληση.
  
• Προσπάθεια για κατάργηση όποιας ΣΣΕ είχε απομείνει.
  
• Όσοι δουλεύουν με τους προηγούμενους όρους θα ζουν υπό την πίεση ότι αυτό μπορεί να χειροτερεύσει
  

Με αυτό τον τρόπο οι εργαζόμενοι στον κλάδο μας θα παραμείνουν λιγότεροι και από αυτούς που κατάφεραν να πάρουν το επίδομα στήριξης.

Η κυβέρνηση το γνωρίζει αυτό και θέλει να μειώσει τις αντιδράσεις μας, φοβούμενη τη μαζικότητα των κινητοποιήσεών μας. Θέλει να εμφανίσει το ότι θα είμαστε λιγότεροι στη δουλειά την επόμενη μέρα, σαν ικανοποίηση των αιτημάτων μας, προσπαθώντας αυτή τη διαδικασία να την υλοποιήσουν τα ίδια τα Σωματεία μας. Αυτός είναι ο στόχος του Μητρώου Καλλιτεχνών.

Θέλουν να φαγωθούμε μεταξύ μας ποιος είναι καλλιτέχνης και ποιος όχι.

Θέλουν τα Σωματεία μας να γίνουν κλειστές λέσχες για λίγους δικαιωματούχους που θα βλέπουν με έχθρα τους νέους εργαζόμενους αλλά και τους άλλους συναδέλφους τους που αναγκάζονται να έχουν μια δεύτερη δουλειά για να ζήσουν ή δε θα καταφέρνουν να έχουν τον απαιτούμενο ετήσιο αριθμό ενσήμων για να μπουν στο Μητρώο.

Απέναντι σ' αυτή τη λογική ανοίγουμε τις πόρτες των Σωματείων μας για να οργανωθούν όλοι οι εργαζόμενοι του κλάδου που θέλουν να αγωνιστούν. Ιδιαίτερα οι χιλιάδες νέοι συνάδελφοι που με ενθουσιασμό συμμετείχαν στους αγώνες το τελευταίο διάστημα.

Αυτό που ζήσαμε μέχρι τώρα ήταν η αρχή.

Χρειάζεται προετοιμασία για τους δύσκολους καιρούς που έρχονται. Όπως μείναμε μαζί και δυνατοί στην καραντίνα, πρέπει τώρα ακόμα περισσότερο να δυναμώσουμε και να έρθουμε κοντά.
Να κρατήσουμε το πολύτιμο συμπέρασμα ότι κανένας δεν μπορεί μόνος του.

Απέναντι μας έχουμε ισχυρούς αντιπάλους. Τα μεγάλα ιδρύματα που πίσω κρύβονται μεγάλοι επιχειρηματικοί όμιλοι. Όλοι αυτοί εδώ και χρόνια παρουσιάζονται σαν μεγάλοι ευεργέτες. Παρεμβαίνουν για να "κατευθύνουν" την τέχνη μας, και το περιεχόμενό της, με ιδιαίτερο στόχο σήμερα να παρουσιάσουν σαν πραγματική μια πλαστή ενότητα ανάμεσα στους εργαζόμενους και στους μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους.

Τώρα μπροστά στη μεγάλη οικονομική κρίση θα δυναμώσουν ακόμα περισσότερο. Θα επωφεληθούν από την καταστροφή πολλών μικρών αυτοαπασχολούμενων καλλιτεχνών. Θα αξιοποιήσουν τη δυνατότητα που τους δίνει η νέα εποχή του "ψηφιακού πολιτισμού" για να μονοπωλήσουν την αγορά. Γι' αυτό κινήθηκαν από την πρώτη στιγμή της καραντίνας δίνοντας καλλιτεχνικό έργο σε ψηφιακή μορφή, χωρίς να αποδίδουν πνευματικά δικαιώματα.

Δεν έχουμε να φοβηθούμε τίποτα όταν είμαστε ενωμένοι, οργανωμένοι και όταν σημαδεύουμε τον πραγματικό αντίπαλο. Τα μεγάλα ιδρύματα έγιναν μεγάλα από τη δουλειά χιλιάδων εργαζόμενων. Αντίστοιχα ρόλο στο χώρο του Πολιτισμού αποκτούν μέσα από το έργο εκατοντάδων καλλιτεχνών».