ΦΡΑΝΤΖΕΣΚΑ ΓΚΑΝΟΝ

Δύσκολες μέρες. Ας κρυφτούμε στ' όνειρο. Για να εποικίσουμε μια νύχτα βουτηγμένη στο ασήμι.. Με το φεγγάρι να μοιάζει μενταγιόν  και τ άστρα γύρω του το περιδέραιό του.  Ανάβεις τσιγάρο και παρακολουθείς τα λικνίσματα του καπνού.. Κι εκεί που κόβεις εισιτήριο μετ’ επιστροφής για τον αστερισμό του Σίριου, γλιστρά από τη γειτονιά των αγγέλων η φωνή της Γκανόν. Ακυρώνεις ακαριαία τη πρώτη διαδρομή και τη παίρνεις στο κατόπι. Για πού; Έχει καμιά σημασία;