ΡΟΛΟΙ ΚΑΡΝΑΒΑΛΟΥ

 Ανωνύμου του Έλληνος

Δεν λέω… Αλά χάθηκε, πατριώτες κι άλλοι προβληματικοί, να ’βρισκαν άλλη μάσκα, παλιομοδίτικη, ίσως φθαρμένη μεν, πλην σίγουρη, ασφαλής, προπαντός λειτουργική; Κολομπίνα, φέρ’ ειπείν, να ταιριάζει με την Ευρώπη, που είμαστε. 

Δούλοι, μα είμαστε! Αρκεί, που σπάζονται οι αντεθνικώς σκεπτόμενοι! Το ’πα και το ‘να φέρνει τ’ άλλο! Αμαλία, καλύτερα Σουλιώτισσα! Να μεταμφίεση εθνικού μεγαλείου! Μην πείτε, η μία ήταν Γερμανίδα και οι Σουλιώτισσες Αρβανίτισσες! Προέχει του Ρήγα Φεραίου τ’ όραμα (Προσοχή! Μόνο όταν συμφέρει την ξενόδουλη εξουσία).

Ξεφεύγω, κι είχα υποσχεθεί: Καμιά κακή πολιτική κουβέντα! Μόνο διήγημα με πρόσωπα φανταστικά, ακριβώς όπως τυχεροί βουλευτές έδωσαν «όρκο σιωπής» (τί βαρύγδουπη μπαλαφάρα!-της φυλής ίδιον) ακόμα και να καταλάβουν την ταυτότητα της Μεγαλοκοπέλας! Αν δουν, για παράδειγμα, τις αδελφές της δεν θα πάει το μυαλό τους;

Κει, που όλα ρολόι πήγαιναν, έγινε προεόρτιο μπάχαλο! Μπλέχτηκε από το πουθενά κάποιος «Ρασπούτιν» (πρώην) υπουργός. Καλά, αυτός δεν ήταν από άλλο ανέκδοτο, ρώσικο, τί δουλειά έχει στο δικό μας; Ούτε αυτό ήταν πρόβλημα. Καλύφθηκε με φραστικά βαρελότα, άλλο προνόμιο της φυλής! Την γενική πρόβα στο Κοινοβούλιο λίγο πριν από το Καρναβάλι Πάτρας τί την θέλατε κουφιοκεφαλάκηδες;

Προφανώς να εκθέσετε την Μεγαλοκοπέλα εκμεταλλευόμενοι την απειρία της ως πρωτάρα του ρόλου! Ναι, βέβαια, η Βουλή των Ελλήνων, όσο κι αν αμφότερες οι λέξεις παλαιόθεν είναι κατ’ ευφημισμόν, συνιστά απροσπέλαστον τείχος σιωπής! Αφού φαντασθείτε (οι νεώτεροι) έγινε διεθνές αντικομμουνιστικό ανέκδοτο, πλην αλλάζουν οι καιροί μα μένουν οι ουσίες τους:

- Σε ποιες χώρες οι Σοβιετικοί δεν στέλνουν πρεσβείες και πράκτορες;
- Στην Ιαπωνία και στην Ελλάδα!
- Και γιατί παρακαλώ;
- Στην Ιαπωνία προτιμούν να κάνουν χαρακίρι παρά να μιλήσουν ενώ στην Ελλάδα μιλάνε όλοι, λένε τα πάντα φόρα παρτίδα!

Μα και βέβαια δεν είμαστε μαλάκες εμείς! Αντιθέτως, είμαστε οι εξυπνότεροι της υφηλίου, για να σκάνε οι εχθροί μας, και το σπουδαιότερο τα ξέρουμε όλα!

Το τρίτο και κυριότερο δαιμόνιο της φυλής! Ή να ’χεις φυλή ή πούλα ραπανάκια στου κόσμου το παζάρι!

Άρα δεν δυσκολευτήκαμε, παρά την επιτυχή μεταμφίεση, να καταλάβουμε πια ήταν η τριπρόσωπη (για τις ανάγκες του ρόλου) Μεγαλοκοπέλα! Μας βοήθησε, είναι αλήθεια, και το… κοινό-που λένε στα καραστημένα τηλεοπτικά παιχνίδια. Αλλά όλοι, και προς τιμήν μας, βάλαμε στιγμιαία στο ψυγείο την μοναδική μας εξυπνάδα και υποδυθήκαμε ότι δεν ξέρουμε, χάριν του θεάματος!

Για το καλό του ιστορικού Πατρινού Καρναβαλιού που έγινε αλλά όχι επισήμως! Όλοι παίζουμε ρόλους στον καρνάβαλο της ραγιάδικης ζωής μας στην αποικία Γκραικυλία. Πάλι πιπέρι στο στόμα! Τί κακό είναι αυτό, στιγμή να μη μ’ αφήνει το επαναστατικό μου μέλλον!

Κάναμε τον Κινέζο (χωρίς κορονοϊό), ρε παιδάκι μου, την πάπια επί το λαϊκότερο για να ζήσουμε και φέτος πολύ έντονα το καρναβάλι. Να σκάσει λίγο τ’ αχειλάκι μας μαζί μ’ αυτό της μελαγχολικής Μεγαλοκοπέλας, που ήξερε, φυσικά, με την σειρά της το κατά συνθήκη ψέμα αλλά προτιμούσε, ζητούσε να χαρεί λιγάκι, να διασκεδάσει τους καημούς της! Κάναμε το παν για την συλλογική ψυχαγωγία και τον τουρισμό (το τερπνόν μετά του ωφελίμου) γνωστού όντος ότι το πατρινό καρναβάλι συγκεντρώνει μυριάδες κόσμου.

Τί θέλανε τώρα άπειροι εθνοπατέρες (ας θεωρήσουμε αγνές τις προθέσεις τους, για το καλό του θεάματος) να ζητήσουν πρόβα τζενεράλε από την τριπλή Μεγαλοκοπέλα; Δεν έφθαναν τ’ άλλα της βάσανα, πηγή προκαταθλιπτικού σταδίου και θέλαν να ρίξουν αλάτι στις πληγές; Άκου πρόβα στο Κοινοβούλιο, που έγινε ως απόπειρα στο μέγαρο, όχι Μουσικής, αλλά της Ασφάλειας! Πάλι το υπουργείον της Προβοκάτσιας! Όπου αυτό ανακατεύεται, μας τρώνε οι κότες! Η πρώτη φορά θα ήτανε και σίγουρα όχι η τελευταία, που ένα συγκρότημα, έργο, παράσταση ανεβαίνει με την μια χωρίς πρόβα και μαζεύει όλο το χαρτί; Γιατί ξεχνάμε τα δαιμόνια της φυλής μας; Ενώ στην πρόβα, θα ξεφύγει λεπτομέρεια, θα ξεχάσεις λιγάκι τον ρόλο σου, θα πεις καμιά μαλακία, κάτι θα πάει ανάποδα κι από το τίποτα τα τινάζεις όλα στον αέρα!