Κράτησα τη ζωή μου,
ταξιδεύοντας ανάμεσα σε κίτρινα δέντρα,
κάτω απ' το πλάγιασμα της βροχής,
σε σιωπηλές πλαγιές φορτωμένες
με τα φύλλα της οξιάς,
καμιά φωτιά
στην κορυφή τους βραδιάζει.
Ότιδήποτε άλλο προσθέσει κανείς ακόμη και συμπλεκτικό σύνδεσμο ρυπαίνει την μυθικά επική ατμόσφαιρα που δίνει ο Σεφέρης. Συνοδεύω με αυτούς τον φίλο και σε κάποια ρεπορτάζ μου και συνεργάτη, που έφυγε αξημέρωτα δίχως να προλάβει μια ακόμη ανατολή, για την οποία στη Μήλο μου έλεγε είναι Ευγένιε σου λέω, ωραία σαν χαράζει στο Αιγαίο.. Τον Μανώλη τον Γλέζο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου