Η επιστήμη επιβεβαιώνεται από το επαναλήψιμο του πειράματος. Η καψούρα, η αγάπη, από τι; Μα από την μνήμη που η πουτάνα δεν σβήνει όπως ο ηλεκτρισμός από έναν διακόπτη.. Μένει κάπου κρυμμένη για να σου θυμίζει που ακριβώς βρίσκεται ο παράδεισος ή η κόλασή σου.. Όποιος επομένως διερωτήθηκε –μάλλον ο Οσκαρ Ουάλντ αλλά δεν βάζω και στοίχημα— πως ο έρωτας χτυπάει σε μια στιγμή, η αγάπη σε μια μέρα, αλλά πως γίνεται η λήθη να μην τις σβήνει ποτέ, μάλλον απάντηση δεν έχει πάρει ακόμη..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Δεν ξεχνάμε. Προσπερνάμε και κλειδώνουμε τις αναμνήσεις της ζωής μας στο δικό μας κρυμμένο ντουλάπι. Το κλειδί του το κρατάμε μόνο εμείς. Κι όταν ηχήσει πάλι αυτό το γνώριμο τραγούδι, ίσως να μην πονάμε πια. Κάποια στιγμή θα σταματήσουμε να αλλάζουμε μανιωδώς το τραγούδι. Ίσως μετά να το σιγοτραγουδάμε εμείς!!!!! Καλο βραδάκι Ευγενειε !!!!!
:Οι μεγάλες αγάπες ποτε μα ποτε δεν ειναι μόνο ερωτικες κ σαρκικές ..... Είναι κάτι πολύ ανώτερο απο χημεία και ένστικτα .....Είναι πρωτίστως ψυχή ..στην πιο ανόθευτη και υπερβατική μορφή της ...(.) 💌♥️Όμορφο βράδυ♥️ 💌
Δημοσίευση σχολίου