ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΑΛΙΣΒΕΡΙΣΙ

 ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΕΚΔΟΤΩΝ

Ματίνα Παπαχριστούδη

Με τον πιο επίσημο τρόπο άνοιξε η παραδοσιακή διαπραγμάτευση της πολιτικής εξουσίας με τους εκδότες αλλά και τους ιδιοκτήτες τηλεοπτικών σταθμών, τις διαφημιστικές εταιρείες και τους περιφερειακούς σταθμούς. 

Στο μενού βρέθηκε η συνέχιση της έκδοσης των εφημερίδων πανελλήνιας κυκλοφορίας με απευθείας κρατική στήριξη, στα πρότυπα του περιφερειακού Τύπου, αλλά και η ικανοποίηση όλων των απαιτήσεων των αφεντικών της τηλεόρασης.

Εδώ, το πάνω χέρι πλέον έχει η κυβέρνηση που τόσο υποστηρίχθηκε και συνεχίζει να υποστηρίζεται από τη συντριπτική πλειονότητα των Μέσων — άλλωστε, εκτός από τις τρεις-τέσσερις εφημερίδες που κατατάσσονται στην ευρύτερη επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ (Documento, ΕφΣυν, Αυγή), όλες οι άλλες στηρίζουν Μητσοτάκη.

Ωστόσο, η απόσυρση της ενίσχυσης για το 2019, δηλαδή των χρημάτων που προορίζονταν για να πληρωθούν τα χρωστούμενα δεδουλευμένα σε εργαζόμενους και τα χρέη σε ασφαλιστικά ταμεία, έχει προκαλέσει ρωγμή στο μέτωπο εκδοτών-Μητσοτάκη.

Τη μικρή εστία φωτιάς έσπευσε να σβήσει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στ. Πέτσας, δηλώνοντας πως μέσα σε δυο μήνες θα έχει ανακοινωθεί το κυβερνητικό πρόγραμμα στήριξης του Τύπου. Η θέση αυτή δεν ικανοποιεί ούτε τους μικρούς εκδότες, οι οποίοι, σε αντίθεση με τους «μεγάλους» των εφημερίδων, ανέμεναν τη χρηματική ανάσα εντός του 2019.

Με την πρώτη ανάγνωση, λοιπόν, η απόσυρση της οικονομικής στήριξης χτυπάει άμεσα τις εκδοτικές επιχειρήσεις που δεν στηρίζονται με άλλα επιχειρηματικά κεφάλαια και δεν διαθέτουν τηλεοπτικούς σταθμούς. Όλες, δηλαδή, με εξαίρεση τα Μέσα των Μαρινάκη, Αλαφούζου, Σαββίδη και Βαρδινογιάννη.

Όσο για την απροκάλυπτη συνδικαλιστική υποστήριξη των (κακο)πληρωτών εκδοτών από την πλευρά της ΕΣΗΕΑ, η οποία προειδοποίησε με απεργιακές κινητοποιήσεις, εμμένοντας στην άμεση χορήγηση της κρατικής ενίσχυσης του 2019 και του 2020 με βάση την απόφαση της προηγούμενης κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, απηχεί σε μεγάλο βαθμό τις θέσεις των εκδοτών.

Το γεγονός, πάντως, ότι η ενίσχυση στον Τύπο μετατρέπεται από τις κυβερνήσεις –της ΝΔ σήμερα και του ΣΥΡΙΖΑ πριν από αυτήν– σε σήριαλ πολλών επεισοδίων, καταδεικνύει και το μέγεθος της αλληλοεξάρτησης μεταξύ των δυο…

Για την τηλεόραση η κυβέρνηση Μητσοτάκη ανταποκρίνεται άμεσα στις απαιτήσεις της αγοράς. Έτσι, θεωρείται βέβαιο πως προωθείται η πλήρης κατάργηση του Ειδικού Φόρου Τηλεόρασης, ύψους 5%, απαίτηση την οποία έθεσαν και οι διαφημιστικές εταιρείες. Παράλληλα, προωθείται η πλήρης απελευθέρωση της διαφήμισης, ενώ και η νέα τηλεοπτική οδηγία που θα ενταχθεί στο εθνικό δίκαιο υποστηρίζει αυτή την κατεύθυνση.

Στο μενού της διαπραγμάτευσης υπάρχουν και οι περιφερειακές άδειες. Οι ιδιοκτήτες ενδιαφερόμενων καναλιών έχουν ζητήσει την κατάργηση της δημοπρασίας για τις άδειες, αίτημα που φαίνεται πως έκανε αποδεκτό η κυβέρνηση, αν και μένει να το διαπιστώσουμε με την κατάθεση της απαραίτητης τροπολογίας. Αυτό που είναι βέβαιο πως δεν θα συζητηθεί, είναι να δοθούν επιπλέον άδειες σε πανελλαδικής εμβέλειας θεματικά κανάλια, όσο κι αν το θέλουν ορισμένοι.

Αποφάσεις για την ΕΡΤ, για την (υποχρεωτική) εθελούσια έξοδο προσωπικού μονίμων υπαλλήλων και το νέο οργανόγραμμα, αναμένονται τις επόμενες ημέρες. Στο ραδιομέγαρο, στο μεταξύ, συνεχίζεται η προσθήκη ενημερωτικών εκπομπών με άρωμα ψυχαγωγίας ιδιωτικών. Η ΕΡΤ ενδυναμώνει τον χαρακτήρα της ως ελεγχόμενος κυβερνητικός οργανισμός και παράλληλα εντάσσει στη δομή της την αμφίβολης ποιότητας ψυχαγωγία των ιδιωτικών καναλιών.