Τα συναισθήματα είναι ασανσέρ.. Πάνω κάτω.. Τώρα το πως στις σύγχρονες ψηφιακές κοινωνίες μάγκωσαν στον πάτο και δεν λένε να ξανασηκωθούν, είναι κάτι που θα κληθεί αν δεν καλείται ήδη να το λύσει η επόμενη ή οι επόμενες γενιές.. Πάντως όταν εγώ συναντιέμαι με μελωδίες όπως αυτή που ακολουθεί παραδίνομαι στο άκουσμά τους σαν μόλις έξορμος έφηβος. Φταίει που από μικρός έμαθα τα λουλούδια να τα μυρίζω και όχι να τα μετρώ..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου