ΓΙΑ ΠΟΙΟΝ ΧΤΥΠΑ ΤΟ ΚΑΜΠΑΝΑΚΙ;;

 Χτυπώντας το παραδοσιακό «καμπανάκι» για την έναρξη της πρώτης συνεδρίασης του Χρηματιστηρίου για το 2020, ο υπουργός Οικονομικών έθεσε και προπαγανδιστικά τους στόχους της κυβέρνησης για τη νέα χρονιά, λέγοντας πως αυτοί είναι η «υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη», η «αναδιανομή του εισοδήματος με στόχο την κοινωνική συνοχή» και...

 

η «βελτίωση του εισοδήματος των νοικοκυριών» μέσω υποτίθεται της μεγαλύτερης μείωσης της φορολογίας, η «ενίσχυση της ρευστότητας» και η «αλλαγή των δημοσιονομικών στόχων», όπως και η «ενίσχυση των αγορών χρήματος και κεφαλαίου». 

Ο «αχταρμάς», βέβαια, με τα μέτρα υπέρ του κεφαλαίου, για την «υψηλή και διατηρήσιμη ανάπτυξη» των κερδών του, με τα υποτιθέμενα μέτρα για τα λαϊκά νοικοκυριά, δεν είναι τυχαίος. Η κυβέρνηση επιδιώκει να δημιουργήσει κάλπικες προσδοκίες και συνειρμούς στο λαό ότι προϋπόθεση για να δει άσπρη μέρα είναι να βάλει πλάτη στους στόχους του κεφαλαίου. 

Εντελώς αντίθετη, βέβαια, είναι η πραγματικότητα πίσω από τα προπαγανδιστικά «κομφετί». Εκεί η «καμπάνα» της καπιταλιστικής ανάπτυξης χτυπάει για τους εργαζόμενους και το λαό, με την καθήλωση του μέσου μισθού, το παραπέρα ξήλωμα των Συλλογικών Συμβάσεων, που προβλέπει ο πρόσφατος νόμος της κυβέρνησης, όπως και τον νέο γύρο επίθεσης στο Ασφαλιστικό που είναι στα σκαριά, με τη φοροληστεία στο λαό να διατηρείται «στο ύψος» της και να αυξάνεται παραπέρα κατά 800 εκατομμύρια. 

Ολα αυτά αποτελούν ένα μικρό μόνο μέρος της «κάβας» για τους στόχους και τα τρελά προνόμια του κεφαλαίου. Τα υπόλοιπα που επιστρατεύει η κυβέρνηση, δεν κάνουν ούτε για χριστουγεννιάτικο παραμύθι.