Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Θα έχετε προσέξει πως σπανίως ασχολούμαι με τις δημοσκοπήσεις γιατί έχω πλειστάκις αναφέρει πως: Αυτές δεν είναι δημοσκοπήσεις καταγραφής γνώμης αλλά διαμόρφωσή της!!
Γνωρίζοντας πρόσωπα και καταστάσεις οφείλω όχι να σας υποψιάσω –οι περισσότεροι είστε ήδη καχύποπτοι απέναντί τους— αλλά να σας εφοδιάσω με επιχειρήματα αμφισβήτησής τους ακόμη και αν με τα’ αποτελέσματά τους ευνοείται το κόμμα της πολιτικής σας επιλογής.
Οι δημοσκοπήσεις απλώς είναι ένα εργαλείο με το οποίο επιχειρείται είτε η αποθάρρυνση είτε ενθάρρυνση του εκλογέα για τους φορείς των πολιτικών προτιμήσεών του και κυρίως δεν μας προκύπτουν εξ ουρανού.
Στήνονται γραφεία --σημαίες ευκαιρίας-- διεκπεραίωσής τους στα οποία απασχολείται είτε προσωρινά είτε μόνιμα ορισμένος αριθμός υπαλλήλων, στο όνομα του οποίου γίνεται αποδεικτική επίκληση των αποτελεσμάτων, που ψήνονται στον φούρνο της εργοδοσίας τους ο οποίος: Τροφοδοτείται με ενέργεια από τον παραγγέλλοντα τη δημοσκόπηση που βεβαίως σε καμιά περίπτωση δεν πρέπει να δυσαρεστηθεί.
Για παράδειγμα: Προ έτους με πήραν τηλέφωνο (δίχως να γνωρίζουν φυσικά με ποιον μιλούν) από μια εταιρία δημοσκόπησης και μου έθεσαν το εξής δίλημμα : Ποιον εκ των δύο—Μητσοτάκη Τσίπρα- θα επιβραβεύσω στη κάλπη..
Η απάντησή μου όπως αντιλαμβάνεστε ήταν πως έχω χεσμένους και τους δύο για να με αποστομώσει η δύστυχη τηλεφωνήτρια λέγοντάς μου ότι: Μα πρέπει να μου απαντήσετε αποκλειστικά μεταξύ των δύο και όχι κάποιον τρίτο. Αυτό τώρα πως σας μοιάζει, γιατί σε προσωπικό επίπεδο φαντάζει πολιτικός εκβιασμός. Ψιλά γράμματα.
Βιώνει επί παραδείγματι ο λαός μια κόλαση, κινδυνεύει όχι μόνον με την απώλεια της μικροπεριουσίας του αλλά και της ζωής του, στη θέση των τριών εξουσιών κυριαρχούν πρόσωπα εχθρικά προς τον λαό, στη κοινωνική κορυφή ενθρονίστηκαν η εξωνημένη διανόηση, η αντίστοιχή της δικαιοσύνη, η ένστολη τρομοκρατία και ο θρησκευτικός φονταμεταλισμός, κυβερνάται η χώρα από μειοψηφίες, αλλά παρ’ όλ’ αυτά οι δημοσκοπήσεις εμφανίζουν καθολική αποδοχή μιας κατάστασης που ελάχιστα απέχει από την δικτατορία, απλώς γιατί φορά κοινοβουλευτικό μανδύα.
Σε τι επομένως καλούνται να συνδράμουν οι δημοσκοπήσεις; Η νοσηρή αυτή κανονικότητα να διαιωνιστεί, διαχέοντας υποδόρια στη συνείδηση ενός εκάστου εξ ημών, πως ο Κεμάλ του Μάνου Χατζηδάκι επί ματαίω αγωνίστηκε. Γιατί έτσι κι αλλιώς αυτό δεν μπορεί ν’ αλλάξει.. Ε, ας τους ενημερώσουμε πως έτσι ήρθαν τα πράγματα αλλά έτσι δεν θα πάνε..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου