Παρασκευή 17 Ιανουαρίου 2020

Ο ΑΝΑΡΧΟΑΥΤΟΝΟΜΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ (ΚΑΛΗΜΕΡΑ)


Eίναι να μην μου καρφωθεί η ιδέα στο μυαλό. Γιατί απ' όσα πράττει το σύστημα συμπεριλαμβανομένης σε αυτό της εκκλησίας, δεν θεωρώ τίποτα τυχαίο.

Καταργηθεισομένης δια μιας της Ανθυποαργίας των τριών ιεραρχών έψαξα να βρω ποιοι ήταν οι ανοιχτοί λογαριασμοί που είχε το σύστημα μ' αυτούς.. 


Μου πήρε ώρες πολλές αλλά φράση τη φράση σε κάτι ξεθωριασμένες σελίδες μερικών κίτρινων εκκλησιαστικών και κυρίως παραεκκλησιαστικών βιβλίων βρήκα την άκρη Τις συνέθεσα --τι σύρραψα είναι ο σωστός λόγος-- και ιδού το μυστικό αποκαλύπτεται εμπρός σας.. 

Ένας εκ των τριών Ιεραρχών ο Βασίλειος ήταν πλούσιος, εξαιρετικός ρήτορας, ιδιαίτερα δραστήριος αλλά  αναρχοαυτόνομος.. Πως βαφτίζει σήμερα ο Χουντοχοΐδης τους αντεξουσιαστές; Καμιά σχέση.

Θεωρεί την υπερσυγκέντρωση απαξία: «ελεών πτωχόν δανείζει Θεόν», έλεγε, απαιτώντας από τους πλούσιους να συμπεριφέρονται ως «οικονόμοι», διαχειριστές του πλούτου και όχι ιδιοκτήτες του. 

Πλεονέκτες, εκμεταλλευτές ανθρώπων, τοκογλύφοι -βλέπε τραπεζίτες της εποχής - στηλιτεύονται έντονα. Για τον Βασίλειο, η άνιση κατανομή του πλούτου είναι αιτία κοινωνικής ανατροπής, βλέπε επανάστασης, η δε συσσώρευση της ύλης αιτία της ηθικής εξαχρείωσης του ανθρώπου. 

Συνδέει δε σαφώς την ευημερία της κοινωνίας με τον τρόπο της κατανομής της εργασίας και των αγαθών της. 

Πρότυπό του, η μοναστική κομμούνα, με κοινοκτημοσύνη των αγαθών. Σε ένα περιβάλλον με βαθιές οικονομικές ανισότητες και με το φοβερό λιμό του 367 μ.Χ. να αποδεκατίζει τους πληβείους, ο Βασίλειος αντέταξε κοινωνικό έργο μάλλον πρωτοφανές στο τότε γνωστό κόσμο: την κατασκευή και τη λειτουργία της Βασιλειάδας, ενός συγκροτήματος ιδρυμάτων κοινωνικής πρόνοιας, το οποίο δημιουργήθηκε περίπου με ανακατανομή του διαθέσιμου πλούτου. 

«Παρά μεν ανθρώποις τη φύσει δούλος ουδείς», διακήρυξε επίσης, και απελευθέρωσε τους δούλους της οικογένειάς του. 

Μη τρελαίνεστε ..Όχι ότι υπήρξε κοινωνικός επαναστάτης, με την τρέχουσα τουλάχιστον έννοια, ούτε επεξεργάστηκε καμιά θεωρία υπονομευτική του συστήματος. Αντιτάχθηκε, όμως, όπως μπορούσε, στο κατεστημένο της εποχής του, παρ’ ότι εν πολλοίς υπήρξε μέρος του. 

Αυτοί, λοιπόν, οι τρεις διανοούμενοι, πλούσιοι που κινήθηκαν ενάντια στον πλούτο, στο όριο της αποστασίας από την τάξη τους, συστημικοί που κατά περίπτωση αμφισβητούσαν το σύστημα, δεν μοιάζουν και πολύ με τα ανθρωπολογικά υποδείγματα της Δεξιάς του Κυρίου. 

Ούτε έχουν καμιά σχέση με τους πολύφερνους και χρυσοκάνθαρους μεγαλοϊδιοκτήτες της σημερινής ιεραρχίας της Εκκλησίας, που εκπροσωπούν το κεφάλαιο και μόνο.

Δεν υπάρχουν σχόλια: