Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Εν αρχή ην ο Σύριζα που Σύριζα θα λες και θα κλαις κατά πως γράφει ωθούμενος εκ του περίσσιου θράσους του Συριζαίος δημοσιογράφος και ευρωβουλευτής..
Τι εννοεί ο ποιητής;
Ν' απορροφήσει ο Σύριζα ως βουλιμικός και πανφάγος πολιτικός οργανισμός κάθε λαϊκή αντίσταση ώστε κατά τας προσταγάς των τοκογλύφων να επανέλθει στο προσκήνιο η γνωστή αμερικανική συνταγή των δύο επιλογών.
Βεβαίως αποδέχεται ότι μπορεί να μην ικανοποιήθηκαν όλες οι προσδοκίες της αριστεράς αλλά ο Σύριζα κινήθηκε στο μέτρο του πολιτικά εφικτού και πάντως τίποτα δεν συγκρίνεται με την πολιτισμική και πολιτική λαίλαπα της κυβέρνησης της ΝΔ.
Ιδού ο πολιτικός εκβιασμός μέσω του πολιτικού ρεαλισμού.
Σε απλά ελληνικά: Μην κλεφτοκοιτάτε προς τ' αριστερά του γιατί αυτά ονειρεύονται λαϊκές κυβερνήσεις οψέποτε αυτές και αν γίνουν.
Αποκρύπτει έντεχνα το γεγονός πως τα κομμουνιστικά κόμματα --και κυρίως το ΚΚΕ--- είναι κόμματα ιστορικά, σταθερά στις απόψεις τους θεμελιωμένα πάνω σε βάσεις που οι πολιτικοί σεισμοί δεν εκθεμελίωσαν ποτέ.
Και πως σε καμιά περίπτωση δεν θα εκτρέπονταν του προγράμματός τους αναποδογυρίζοντας προσβλητικά τη λαϊκή θέληση που εκφράστηκε δημοψηφισματικά με ένα μεγαλειώδες ΟΧΙ στο ευρωενωσιακό κωλοχανείο.
Προσέξτε τη δόλια συστημική παραπλάνηση.
Το ΟΧΙ δεν αφορούσε την Ευρώπη-- την συνολική άρνησή της προβάλλει και η ακροδεξιά-- αλλά την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Και γιατί ο Σύριζα προβάλλει υποδόρια πως οι ταξικές λαϊκές κυβερνήσεις είναι ένα πολιτικό όνειρο, κάτι σαν εφηβικό πείσμα και όχι ένας εφικτός στόχος;
Επειδή αν το αποδεχτεί τότε αυτομάτως αυτοακυρώνεται και όλη η πολιτική του ύπαρξη συρρικνώνεται στη πρέζα μιας αριστερής ρητορικής που καταλήγει όταν έρθει η στιγμή της εφαρμογής της στη πράξη σε έπεα πτερόεντα.
Και τι κάνει;
Προτάσσει τεμαχίζοντας τη πολιτική της δεξιάς σε μια σειρά από τα αναμενόμενα σκάνδαλά της αφού επί της αρχής της κυβερνητικής της δράσης συμφωνεί και προσυπογράφει άνευ ουδεμιάς ένστασης.
Κρίμα.
Γιατί κατά την θέση αυτή εγκλωβίζονται θαυμάσιοι άνθρωποι, προοδευτικοί, στη απλοϊκή αμερικανική λογική, του από εκεί ο κακός, από εδώ ο καλός. Το κάκιστη του υπερθετικού βαθμού που αναφέρεται στην πολιτική και των δύο έχει ύπουλα αφαιρεθεί.
Θ' αντιληφθεί δηλαδή πως το σχέδιο αυτοσυντήρησης του Σύριζα προϋποθέτει σκυμμένα κεφάλια ανθρώπων που ο τερματικός σταθμός των προσδοκιών τους είναι η πρέσα του δικομματισμού.
Είναι πλέον ολοφάνερο πως οι μεν (ΝΔ) είναι ο οδοστρωτήρας των λαϊκών ονείρων και οι δε (Σύριζα) είναι η ασφαλτόστρωσή τους για να καλυφθούν οι πληγές.
Μόνο που κόσμος κι όνειρο ένα πράγμα είναι αρκεί ο λαός να το πιστέψει γιατί τότε και μόνον τότε τα όνειρα βγαίνουν. Έτσι αν και όταν συμβεί θα επιβάλλει ο λαός τις αλήθειες του απέναντι στον δεξιό αυταρχισμό και την αριστερή δουλοπρέπεια..

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου