Το δηλητήριο της κανονικότητας
Στο παρακείμενο του οθωμανικού σουλτανάτου
ευρωπαϊκό κράτος, βαλκανικό βιλαέτι, και παγκόσμια ναυτική δύναμη με
ξένες σημαίες και φτωχούς ναυτικούς, που λέγεται Ελλάς, φέτος, το
χριστουγεννιάτικο πακετάκι είχε όλα τα μελομακάρονα και τους
κουραμπιέδες της κανονικότητας.
Εθνικές απειλές στον πυρήνα, με άχνη ζάχαρη τις κόντρες των φυλάρχων του ποδοσφαιρικού σύμπαντος. Επίδομα θέρμανσης με γεωγραφικό προσδιορισμό, σαν το μακεδονικό ένα πράγμα, που θεωρεί τροπικές περιοχές τους προσφυγικούς καταυλισμούς σε νησιά. Εναν φασιστοειδή εμετικό λόγο στο κοινοβούλιο, αλλά και εκτός, που διατυπώνεται με ελληναράδικη αμετροέπεια και περνάει δυστυχώς απαρατήρητος, επειδή το κόμμα που τον εκφέρει δεν χρησιμοποιεί σβάστικες για διακοσμητικό.
Εχει και
την αξιωματική αντιπολίτευση, όπως κι η προηγούμενη, να κατακεραυνώνει
τα πρόσωπα και όχι την ιδεολογία που κουβαλάνε. Εχει και καινοτομίες.
Σαν να λέμε μελομακάρονο με σοκολάτα. Σ' αυτό το μπισκότο κανονικότητας
έχουμε και μεγάλες φοροαπαλλαγές για τους λίγους του μεγάλου κεφαλαίου,
και μικρές αυξησούλες για τα ελάχιστα των πάμπολλων. Ο φετινός Αη
Βασίλης στρίμωξε τη διάσημη μεσαία τάξη μεταξύ πεντακοσίων και χιλίων
ευρώ, κι έτσι οι πάμπλουτοι με 1.001 πολλαπλασιάστηκαν. Θαύμα!
Η
είδηση για τη διφθερίτιδα που σκότωσε οχτάχρονο παιδί μεγαλωμένο σε
κοινωνικές δομές και τα τελευταία τρία χρόνια σε ανάδοχη οικογένεια,
ήρθε αντιφατική, τραγική και κατασκευασμένα απομονωμένη, να στριμωχτεί
στο πεζοδρόμιο της επικαιρότητας, όπως περιορίζονται πλέον οι
διαδηλώσεις που δεν διαθέτουν ικανό αριθμό συμμετεχόντων για να
ταλαιπωρούνται οι τροχονόμοι.
Η είδηση σύρθηκε πέριξ του
εμβολιασμού - ήταν, δεν ήταν εμβολιασμένο το παιδάκι - για έναν λόγο που
κανείς δεν πρόσεξε στην εποχή των έξυπνων τηλεφώνων και των smartphone
ιδεολογικών πολιτικών παρεμβάσεων: Χρειάστηκαν περίπου δυο βδομάδες για
να ψαχτούν, αγωνιωδώς και φιλότιμα είναι η αλήθεια, οι κιτρινισμένες
σκονισμένες καρτέλες στα έγκατα των ιδρυμάτων, όπου φιλοξενούνταν το
παιδί, και πιστοποιούσαν αν έχει, που είχε, λέει, εμβολιαστεί και για
διφθερίτιδα.
Κι είναι αυτές ακριβώς οι
καρτέλες που στήνουν στον τοίχο κάθε έννοια κοινωνικής δομής, ειδικά για
παιδιά, και δη εγκαταλελειμμένα, που πολλαπλασιάζονται σήμερα με το
χαρακτηρισμό ασυνόδευτα προσφυγόπουλα.
Στην κανονικότητα της δεύτερης
εικοσαετίας του εικοστού πρώτου αιώνα αυτή η είδηση επιπλέει σαν
καρυδότσουφλο στον ωκεανό του διαδικτύου, όπου κάθε δυο σελίδες που
«σκρολάρεις», σου πετιέται στη μούρη ένας γιατρός, ένα εργαστήριο, μια
ιδιωτική κλινική, όπου υπάρχουν και σε προσκαλούν για να σωθείς μαγικά
μηχανήματα, τεχνολογικά διαγνωστικά θαύματα, αναίμακτες επεμβάσεις κι
άλλα τέτοια επιτεύγματα της καπιταλιστικής καταναλωτικής κανονικότητας.
Αμα
έχεις πάει και σε δομές που φιλοξενούν γέρους και ανήμπορους να
σηκώσουν το κόστος παραδεισένιων γηροκομείων, σαν κι αυτά που
διαφημίζουν οι οικογενειακές χριστουγεννιάτικες ταινίες, που γεμίζουν τα
κανάλια αυτές τις μέρες, τότε την κανονικότητα του συστήματος, που
επιβάλλεται ευκολότερα, επειδή έχει προδιαφημιστεί από την έντεχνη
σοσιαλδημοκρατική και αριστερίστικη μπαχαλιάδα, τη βλέπεις αλλιώς.
Της
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ
Λιάνας ΚΑΝΕΛΛΗ

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου