ΑΝΤΙ-ΠΑΘΗΤΙΚΟΣ ΑΝΤΙ-ΚΑΠΝΙΣΤΗΣ

Ευγένιος Ανδρικόπουλος 

 Απέφυγα επιμελώς να εμπλακώ στη συζήτηση για τον αντικαπνιστικό νόμο που υφίσταται σχεδόν δέκα χρόνια τώρα αλλά ήταν ελαστικός. Για να επανέλθει η κυβέρνηση της δεξιάς αυταρχικότητας και να τον επιβάλλει σήμερα δια πυρός και σιδήρου. Κι εκνευρίστηκα

Και γιατί το κάνει μια πολιτική συμμορία που έχει επίσης περάσει δια της θεσμικής βίας δύο μνημόνια (το τρίτο το πέρασε η άλλη πολιτική συμμορία της κατ’επίφαση αριστεράς) του κοινωνικού αφανισμού; Ξαφνικά οι θύτες αγάπησαν τα θύματά τους; Δεν νομίζω.. 

Προσπερνώ πως περί της ανυπαρξίας του παθητικού καπνιστή έχουν από ετών αποφανθεί το πανεπιστήμιο του Πίτσμπουργκ αλλά και το Λοιμωδών του Παρισιού και παρά τούτα ο ΠΟΥ (παγκόσμιος οργανισμός υγείας) αγνόησε τις μελέτες και τις έρευνές τους. 

Τι απομένει ως κίνητρο εφαρμογής ενός νόμου μετέωρου όπως το βήμα του πελαργού; Οι ασκήσεις πειθαρχίας του πληθυσμού και τα κέρδη των ασφαλ(η)στρικών εταιριών. Κατά την πρώτη περίπτωση η πολιτική και κοινωνική καταστολή ρέει στις φλέβες της δεξιάς όπως το μαύρο αίμα των μυστών της. 

Συνειδητά ψηφίζει μια σειρά αντιλαϊκών νομοσχεδίων τα οποία γνωρίζει πως αν τα εγκαταλείψει στη «καλή θέληση» του λαού θα πυρποληθούν στους δρόμους της φωτιάς. 
Εξαπολύει έτσι τους πραιτοριανούς της να τα επιβάλλουν δια μέτρων ένστολης ή οικονομικής καταστολής σε μια ισοπεδωτικά τιμωρητική λογική, ανεξαρτήτως του πεδίου της ανυπακοής σου. Στην πραγματικότητα πίσω από την άγρια καταδίωξη των καπνιστών μιας καπνοπαραγωγού χώρας(!) βρίσκονται τα κέρδη των Ασφαλ(η)στρικών εταιριών. 

Πρόκειται για τους ομίλους που αντικατέστησαν την λεηλατημένη κοινωνική ασφάλιση, διακαής πόθος των οποίων είναι να εισπράττουν δίχως ν’ ανταποδίδουν. Ν’ ασφαλίζουν με λόγια απλά ανθρώπους υγιείς περιορίζοντας τις πιθανότητες ασθενείας τους. Και ο καπνιστής πράγματι συγκεντρώνει πολλές αυτές. 

Υπάρχουν ασφαλιστικές που επί παραδείγματι ή αρνούνται ή επιβάλλουν επί πλέον ασφάλιστρα στους ιπτάμενους για παθήσεις όπως το κυκλοφορικό και η κοίλη μεσοσπονδυλίου δίσκου. Παθήσεις βεβαίως από τις οποίες κατά κανόνα πάσχουν αυτοί εξ αιτίας των συνθηκών τεχνητής ατμοσφαιρικής πίεσης μέσα στον μεταλλικό σωλήνα που εργάζονται. Τους δημοσιογράφους και τους χειρουργούς από εγκεφαλικό και καρδιά και ούτω καθ΄εξής. Συχνές αιτίες θανάτου για τους διακόνους των επαγγελμάτων αυτών. 

Κατά συνέπεια δεν υπεραμύνομαι του τσιγάρου ως κατευναστική θεραπεία των βιολογικών εντάσεων αν και λειτουργεί ως τέτοιο. 
 Σαφώς και είναι επιβλαβές αλλά για τον καπνιστή ο οποίος εισπνέει το σύνολο της πίσσας και της νικοτίνης (και τα υπόλοιπα προϊόντα της καύσης) και εκπνέει φιλτραρισμένο καπνό και οπωσδήποτε λιγότερο κακό από το διοξείδιο του άνθρακα της βιολογικής του εκπνοής. 

 Τώρα για το πόσο υπονομεύει την απασχόληση και την οικονομία της αγοράς καλλίτερα εμού το αναλύει ο Γενικός Γραμματέας της ΠΑΣΚΕΔΙ (Πανελλήνιο Σωματείο Καταστημάτων, Καταναλωτών Εστίασης & Διασκέδασης) Ηλίας Καλιώρας: 


«Δημόσιος χώρος είναι η Εφορία ή οι δημόσιες υπηρεσίες που πηγαίνουν οι πολίτες όχι επειδή το θέλουν αλλά επειδή πρέπει να πάνε. Αυτοί ναι θεωρούνται δημόσιοι χώροι. Αλλά ένας χώρος όπως το μπαρ, η καφετέρια που αυτοχρηματοδοτούνται από τους επιχειρηματίες, νομίζω ότι δεν πρέπει να θεωρείται και τόσο δημόσιος χώρος. Εκτός αν το κράτος παρέμβει και πει "εγώ χρηματοδοτώ τις επιχειρήσεις αυτές να δημιουργήσουν χώρους όπου δεν θα καπνίζουν παντελώς, αλλά να συμμετέχω στα έξοδά τους » 

*** 

«Ξεχνούν οι κυβερνώντες μας ότι εδώ η Ελλάδα δεν είναι Σουηδία, δεν είναι Νορβηγία, δεν είναι Δανία. Εδώ είναι Ελλάδα, υπάρχει μία άλλου είδους κουλτούρα. Ναι μεν ο νόμος υπήρχε, αλλά ήταν ελαστικός. Ξαφνικά γιατί πρέπει να τον κάνουμε να ισχύει ολοσχερώς; Και εάν κλείσουν χιλιάδες επιχειρήσεις, οι χιλιάδες εργαζόμενοι που θα μείνουν στον δρόμο πού θα απορροφηθούν; Σουηδοί, Δανοί, Νορβηγοί, Γερμανοί έχουν βαριά βιομηχανία στη χώρα τους και οι εργαζόμενοι που απολύθηκαν από επιχειρήσεις που έκλεισαν – γιατί και εκεί έκλεισαν από την καθολική απαγόρευση – διοχετεύθηκαν στη βαριά βιομηχανία τους. Εδώ η Ελλάδα τι θα κάνει που βαριά βιομηχανία της είναι ο τουρισμός;».