Aδέλφια καλημέρα,λέμε τώρα, κακή μαύρη κι άραχνη είναι καθώς μου την υποσχόταν η κυρά Καίτη αν δεν ξυπνούσα να πάω στο σχολείο γιατί έβρεχε. Ναι αλήθεια Έβρεχε και τότε αλλά βαφτίσια της βροχής δεν είχαμε.. Εμάς βάφτιζε η βροχή αν βγαίναμε έξω.. Τέλος πάντων.. Το θέμα και ανάθεμά μου δεν είναι η Διδώ αφού τουλάχιστον στη περίπτωση και αυτής, κάποιοι ανακάλυψαν έστω και καθυστερημένα, πόσο δημιουργικοί παραμυθάδες ήταν οι αρχαίοι ημών πρόγονοι,λέμε τώρα.. (όση σχέση έχουμε με την ΝΑΣΑ και το Μπαϊκονούρ αλλη τόση έχουμε και μ' εκείνα τα γόνιμα μυαλά)
Το πρόβλημά μου είναι με τα σύγχρονα παραμύθια Σας παρακαλώ έτσι θερμά μη μου στέλνετε ευχές με αγιοβασίληδες βασιλόπιτες μελομακάρονα κουραμπιέδες και ότι άλλο γλυκό παράγει το εορτολόγιο των ημερών, γιατί αντιστρέφεται η λειτουργία του πεπτικού μου συστήματος εξ αιτίας μιας μου διαστροφής. Απεχθάνομαι την εικονική πραγματικότητα και το βολικό ξεφόρτωμα της υποχρέωσης δια μέσου των καρτούν στις κοινωνικές μου σχέσεις. Απαιτώ να εισπνέω δια ζώσης με όλες μου τις αισθήσεις τον άνθρωπο ή τις ομάδες των ανθρώπων που με συλλογίζονται. Γιατί ό,τι δεν συνέβη ποτέ δεν το ποθήσαμε αρκετά.. (Καζατζάκης)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου