ΤΟ ΝΟΥ ΣΑΣ ΕΔΩ

Πάρτε στη μάπα το αμερικανικό όνειρο Φωνή ουράνια φωνή μαγεία από μια άστεγη στο Μετρό του Λος Άτζελες κι εδώ τρέχετε πίσω από τους αυτιστικούς (με το συμπάθιο για τα έξυπνα αυτά παιδιά) τσιφτετελοροκάδες.. Θα σας διηγηθώ και μια σχετική και προσωπική ιστορία στη Νέα Υόρκη

Είναι 1979.. Δημοσιογραφική αποστολή.... στην Νέα Υόρκη..

Είναι το 1979 δεν θυμάμαι ακριβώς.. Δημοσιογραφική αποστολή. Επίσκεψη του έλληνα υπουργού εξωτερικών. Έχουν τελειώσει οι λήψεις και βγήκαμε βόλτα στους 45 δρόμους.Εννιά άτομα το συνεργείο.. Χιόνι μισό μέτρο παντού εκτός από τους υπονόμους που άχνιζαν. Επί της σχάρας ενός εξ αυτών κοιμάται ένας άνθρωπος. Άφωνοι εμείς. Σταματά μια κάντιλακ και του κορνάρει να ξεκουμπιστεί για να παρκάρει. Η αφωνία έγινε θυμός. Οργή. Αν δεν με συγκρατούσαν θα τον βούταγα από τ' αυτιά. Σηκώνεται ο άστεγος και μας πλησιάζει. Είναι οφθαλμοφανές από την έκπληξή σας λέει πως δεν είστε αμερικανοί. Με πλησιάζει. Με περιεργάζεται. Και μου ζητά ένα τσιγάρο. Κάπνιζα Ντάνχιλ τότε. Βγάζω και του δίνω όλο το πακέτο. Με ξαναπεριεργάζεται. Το πρόσωπο σου παραπέμπει σε Ισπανό μου λέει αλλά η κίνησή σου και ο τσαμπουκάς σου δείχνει λαό με συναισθήματα αλληλεγγύης . Άρα Έλληνας.. Θα εκπλαγώ αν πέσω έξω, καταλήγει. Έλληνες είμαστε όλοι του απαντώ κι αμέσως τον ρωτώ πως έφτασε ως τον κοινωνικό απόπατο. Πανεπιστημιακός καθηγητής της φυσικής ιστορίας ήμουν αλλά το πανεπιστήμιο λόγω έλλειψης φοιτητών κατάργησε την έδρα. Η συνέχεια εδώ είναι γνωστή. Το πρώτο που χάνεις είναι οι πιστωτικές. Το δεύτερο είναι το αυτοκίνητο που το πουλάς για να επιβιώσεις προσωρινά.Το τρίτο είναι το σπίτι που στα σίγουρα είναι υποθηκευμένο και το τέταρτο η οικογένεια. Απλό δεν είναι ρωτά κάποιους που έχουν μείνει ξεροί. Στη συνέχεια ζήσαμε την πιο σπουδαία ξενάγηση στη πολη κυρίως στο μουσείο της φυσικής ιστορίας που ας σημειωθεί με την παρέμβασή μου τον άφησαν να μπει μαζί μας μέσα.. Ποιοι άφησαν ποιον; Κάτι τσουτσέκια έναν καθηγητή..1980-2010 Τριάντα χρόνια Τόσο έκανε για να ζήσουμε κι εμείς το αμερικανικό όνειρο.