Ο ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΣ ΚΑΘΩΣΠΡΕΠΙΣΜΟΣ

ΤΩΝ ΒΟΛΕΜΕΝΩΝ ΤΗΣ ΨΥΧΟΓΡΑΦΙΑΣ..

Ευγένιος Ανδρικόπουλος 

Μου την έπεσαν δυο τρεις ψυχολόγοι της αμερικανικής βιομηχανίας παραγωγής ομαδικών χαρακτήρων.. Κάτι σαν τις καλτσοβιομηχανίες.. Και μου την έπεσαν γιατί βρίζω είπαν.. Θα μπορούσαν αν ήθελαν να με εντυπωσιάσουν να κάνουν χρήση του όρου ασχημονώ. Μάλλον τον αγνοούσαν όπως και τον Αριστοφάνη φυσικά. Που επίσης χυδαιολογεί όπου απαιτείται.

Που όμως απαιτείται;

Εκεί όπου μόνον η ύβρις αποδίδει με ακρίβεια και έμφαση τα ποιοτικά χαρακτηριστικά μια δράσης ή ενός προσώπου. Το ανόητος, ή το ηλίθιος και βλαξ υπολείπονται κατά πολύ από το στομφώδες μαλάκας επί παραδείγματι.

Και σε ποιον επιτρέπεται η χρήση τους;

Σ΄ εκείνους που έχουν εμπράκτως αποδείξει πως κατέχουν το άθλημα του λόγου γενικώς και ειδικά του ευπρεπούς. Στον φίλο τον Κώστα τον Ζουράρη για παράδειγμα. Τον Στάθη από την άλλη.

Κάτι που στις εικαστικές τέχνες μπορεί να ερμηνευτεί ως εξής:

Θα μου έκλεβε τη ματιά ένα πόνημα αφηρημένης τέχνης για να εισαχθώ στη διαδικασία της ανίχνευσης του περιέχοντος από το περιεχόμενο, αν παραπλεύρως ο ίδιος ζωγράφος εξέθετε μια προσωπογραφία. Αν όχι προσπερνούσα την αφηρημένη του σκέψη με το μάτι του ψόφιου ψαριού. Κατά συνέπεια ο λόγος δεν επιμερίζεται σε ευπρεπή ή χυδαίο. Αλλά ως συγκροτημένο ή ασυνάρτητο.

Και πάντως όχι στη βάση της αμερικανικής εκδοχής. Αν είσαι επιθετικός ή αν σε «βαριούσε» ή σε μαστίγωνε η μάνα σου μικρό. Ως οπαδός της μαζικής ψυχολογίας ή της κοινωνιολογίας του Γιουνγκ εγώ, φυσικά και δεν θα μπορούσα ν’ ανεχτώ τον Φρόϋντ που μετάλλαξε σε ψυχογραφικούς κανόνες τις διαστροφές της τεμπέλικης Βιεννέζικής αριστοκρατίας και η μόνη προσφορά του περιορίζεται στη πρέζα.

Μόνον που επί των κανόνων αυτών έχει το καθεστώς δομήσει όλο το αμερικανικό ψυχογραφικό οικοδόμημα που τη απουσία φίλων  ανθεί ως επάγγελμα . Με λόγια απλά. Οι Αμερικανοί έστησαν μια ολόκληρη βιομηχανία για ν' αντιμετωπιστεί η κοινωνική απομόνωση. Αλλά και για κάτι άλλο πολύ πιο σοβαρό και κλείνω μ' αυτό. Τη πολιτική παρέμβαση του συστήματος για τον έλεγχο και την ομογενοποίηση της εργασιακής ζωής.

Συναισθηματικός έλεγχος τιτλοφορείται (για να παραχθεί έχουν ασελγήσει επί της μαιευτικής του Σωκράτη) και καλούνται οι εργαζόμενοι των πολυεθνικών να απαντήσουν σε ερωτήσεις προπό. 1-2-Χ. Ιδού μια απ’ αυτές τις εξόφθαλμα πολιτικές για να εξοργιστείτε ακαριαία με την βιομηχανική ψυχολογία, όταν αυτή μετατρέπεται σε εργαλείο καθυπόταξης του συνδικαλιστικού φρονήματος.

 «Αν απολυθεί ο συνάδελφός σας, τι θα κάνετε;»

Α) Θα συγκινηθείτε;

Β) Θ’ αδιαφορήσετε ;

Γ) Θ’ απεργήσετε;

Μαντέψτε τώρα τη σωστή απάντηση. Μπίνγκο !! Κερδίσατε. Η υπ’ αριθμόν Β.. Στις δύο άλλες περιπτώσεις έχετε αυτομάτως απολυθεί. Κι αυτή τη πολιτική προβοκάτσια την  ονομάζουν ψυχολογία.. Και τώρα τι περιμένετε ν’ακούσετε; Άντε συνουσιασθείτε; Όχι.. Άντε γαμήθείτε κι εσείς και η ψυχολογία σας..