Ανωνύμου του Έλληνος
Η πρώτη πράξη της εκλογικής κωμωδίας (πρώτο ημίχρονο την είπαν πάσης φύσεως δοσίλογοι) έληξε, στημένη ως αναμενόταν. Επιτάχυνε και την εξέλιξη της δεύτερης. Πριν τα μπάνια του λαού βουλευτικές εκλογές.
Να τελειώνουμε!
Από Οκτώβριο οι ξένοι επιβήτορες εντέλλονται να συνεχιστεί το άθλιο, θανατηφόρο πείραμα αποικία Γκραικυλία με άλλον θαλαμοφύλακα. Ο ηλίθιος, διεφθαρμένος και δια της οθόνης ψεκασμένος όχλος (κυρίαρχος λαός ονομάζεται κατ’ ευφημισμόν) κουνάει μαντίλι στον άνευ Τσίπ(ρ)ας υπάλληλο των ξένων και αγκαλιάζει τον συνάδελφό του κύριο Κούλη της... παντελώς άφθαρτης, άσπιλης και ... πρωτοεμφανιζόμενης Ν.Δ.!
Και θα περιμένει ματαίως να του λύσει τα προβλήματά του! Αν οι εκλογές μπορούσαν να γιατρέψουν τα βάσανα του κοσμάκη η εξουσία θα τις απαγόρευε πάραυτα, αλλά τζόγος να γίνεται προς πολιτική και ταξική εκτόνωση του όχλου από το υπ’ αριθμόν ΕΝΑ ζήτημα της Γκραικυλίας:
Απελευθέρωση από τον ξένο ζυγό, από την αμερικανική επικυριαρχία, εσχάτως με τοποτηρητή το Δ’ Γερμανικό Ράιχ, της κατ’ ευφημισμόν Ευρωπαϊκής Ένωσης. Τί λέμε τώρα, την στιγμή, που οι πλείστοι αλλάξατε πλευρό και συνεχίζεται ηδονικά τον ταξικό λήθαργο!
Σκόπιμα δεν γράψαμε για το καραγκιοζιλίκι του προεκλογικού «αγώνα», πλην του άρθρου για την άκρατη ποδοσφαιροποίηση της πολιτικής και κοινωνικής ζωής υπό το νέο σλόγκαν «Μαρινάκης VIS Κόκκαλης». Ούτε θα καταπιαστούμε με το... νόημα των εκλογών στο Δ’ Ράιχ.
Αφενός όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα τον τρώνε οι κότες, αφετέρου θέλουμε να μιλήσουμε για το αληθινό δράμα, που σηκώνει αυλαία το φθινόπωρο του 2019, το πολύ αρχές του 2020. Πώς αλλιώς θα... ετοιμάσουμε την γιορτή των 200 χρόνων της σκλαβιάς μας στους Ευρωπαίους και Αμερικάνους;
Μας αρέσει, ως γνωστόν, σε αυτό το μετερίζι, ο ρόλος της συνωμοσιολόγας Κασσάνδρας, ίσως επειδή μετά από επισταμένη πολιτική, ταξική ανάλυση πάντα πέφτουμε κάθε φορά μέσα στο 80% των «προβλέψεων».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου