Ένα γυαλί τη χωρίζει απο τον κόσμο των ονείρων της.. Που κοιτάζει με βλέμμα σκοτεινό απελπισμένο. Ποιο σκούρο κι από τα λερά ρούχα της. Και κάπως έτσι γλιστράει το μαύρο στη παιδική ψυχούλα της προκαλώντας τα πρώτα αφανή στίγματα μίσους. Αρχικά αφηρημένα, δίχως να προσωποποιεί τον ένοχο. Αλλά ούτε και το ειδος της ενοχής. Αποτέλεσμα. Αυτοδηλητηριάζεται ώσπου το ποτήρι της ψυχής να ξεχειλίσει.. Και ή θα την πνίξει ή θα μας πνίξει σε αυτό γιατί πλέον θα ξέρει ποια ανθρωπόμορφα κτήνη της τον είχαν στερήσει.. Αθώοι πολίτες ενώπιον της εικόνας αυτής δεν υπάρχουν.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου