ΜΠΑΡΤΣΑ -ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ 3-0

 Ποιος Πελέ ποιος Ρονάλντο ποιος πείτε μου ποιος εκτός ίσως του Μαραντόνα και του Κρόιφ...

 Μέσι ο ένας και μοναδικός θεός του πλανήτη..

Πριν τη σέντρα στο Καμπ Νόου γνωρίζαμε πως η φετινή Λίβερπουλ είναι συνολικά καλύτερη ομάδα από την Μπαρτσελόνα. Γνωρίζαμε επίσης πως ο Μέσι στα 31 του κάνει μία από τις καλύτερες σεζόν της καριέρας του, αν όχι την καλύτερη. Μετά το σφύριγμα της λήξης, τα 90 λεπτά του ημιτελικού μας έδειξαν και τα δύο. Η Λίβερπουλ έκανε ένα από τα καλύτερα φετινά της παιχνίδια, αλλά η Μπαρτσελόνα νίκησε 3-0. Γιατί; Γιατί η ομάδα του Κλοπ ήταν άστοχη στις ευκαιρίες της και γιατί ο Μέσι δεν έχει σχέση με κανέναν άλλον ποδοσφαιριστή που έχουμε δει ποτέ να παίζει ποδόσφαιρο.

ΟΡΓΙΑΖΕΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΦΑΙΝΕΤΑΙ

 Μοιάζει ίδιος με αυτό που ξέρουμε τόσα χρόνια. Ταχύτητα, τεχνική, φαντασία, ακρίβεια, όλα στο 11 με άριστα το 10. Ταυτόχρονα, πολύ διαφορετικός. Με έναν εκπληκτικό τρόπο, ο Μέσι φέτος καταφέρνει διαρκώς να οργιάζει όσο οργίαζε στα 25 του και ταυτόχρονα να φαίνεται πως προσπαθεί λιγότερο από ποτέ. Κάποτε λέγαμε πως είναι εκπληκτικός “όταν έχει φόρμα, όταν του πάει το ματς, κτλ”. Παιχνίδια που από το πρώτο με το τελευταίο λεπτό ήταν μια διαρκής παράσταση μεγαλείου. Πλέον τα όργια παραμένουν και με κάποιον τρόπο νομίζεις πως τον βλέπεις λιγότερο από ποτέ.

ΚΑΘΑΡΙΖΕΙ ΣΕ ΛΙΓΑ ΛΕΠΤΑ

Σκεφτείτε μερικά από τα φετινά ματς της Μπαρτσελόνα στο Champions League. Εκτός έδρας με την Τότεναμ, ημίχρονο 0-2. Ο Μέσι έχει δοκάρι στο 47’ και στο 51’, ο Κέιν κάνει το 1-2 στο 52’. Πάνω που υπάρχει ματς, ο Μέσι κάνει το 1-3 στο 56’. Εκτός έδρας με την Αϊντχόφεν, 0-0 ημίχρονο, σκοράρει στο 61’, δίνει ασίστ στο 70’, τέλος σε εννιά λεπτά. Πάμε στα νοκ-άουτ. Η Λυόν πάει στη Βαρκελώνη μετά το 0-0 στη Γαλλία. Στο 58’ η Λυόν μειώνει σε 2-1, αποκτά ελπίδες. Ο Μέσι σκοράρει στο 78’, δίνει άλλες δύο ασίστ στο 81’ και στο 86’, 5-1 μέσα σε οκτώ λεπτά, επόμενος. Η Γιουνάιτεντ πάει στη Βαρκελώνη, ένα στο 16’, ένα στο 20’, γεια σας σε τέσσερα λεπτά, επόμενος.

Ο ΠΛΑΝΗΤΗΣ ΚΡΑΤΗΣΕ ΤΗΝ ΑΝΑΠΝΟΗ ΤΟΥ

Ήρθε κι η σειρά της Λίβερπουλ. Πήρε την μπάλα στον άξονα, ανάμεσα σε όλους. Στον χώρο που λατρεύει και οι υπόλοιποι παίκτες στον κόσμο αποφεύγουν. Ο Ρόμπερτσον έκοψε εκπληκτικά την κάθετη, ο Σουάρεζ βρήκε το δοκάρι με το γόνατο, αλλά ο κοντός ήταν εκεί για να μπει με την μπάλα στα δίχτυα για το 2-0. Κι όταν οκτώ λεπτά αργότερα έστησε την μπάλα για το φάουλ, ο πλανήτης διχάστηκε. “Δεν μπορεί να το βάλει κι αυτό από εκεί” σκέφτηκαν οι μισοί, ενώ οι υπόλοιποι πίστεψαν στον Μεσία τους κι αυτή τη φορά. Όλοι μαζί κράτησαν την αναπνοή τους, βλέποντας την μπάλα να φεύγει προς τα δίχτυα με τέλεια τροχιά και ταχύτητα. Το έκανε κι αυτό. Το έκανε ξανά και ξανά. Ένα ακόμα φετινό ματς που κρίνει μόνος του, οριστικά μέσα σε μερικά λεπτά. Οι μέσοι της Λίβερπουλ τον μπλόκαραν, τον δυσκόλεψαν, τον μάτσαραν σε ταχύτητα. Συνέβη, αλλά δεν άλλαξε κάτι. Και πάλι κατάφερε να βρει δυο γκολ.

ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΟ ΜΕΓΑΛΕΙΟ

 Θέλετε να καταλάβετε τι σημαίνει υποτιμημένο και συνηθισμένο μεγαλείο; Σ’αυτό το ματς, που “μέχρι το 70’ ο κοντός ήταν ήσυχος, μπλοκαρισμένος, αλλά βρήκε δύο γκολ”, ο Μέσι είχε 9/14 πετυχημένες ντρίμπλες. Αυτό σημαίνει “τον περιορίσαμε” όταν μιλάμε για τον καλύτερο. Να κάνει εννιά ντρίμπλες, ε και τελικά να βάλει και δύο γκολ. Αν δεν τα έβαζε ή αν το φάουλ έβρισκε στο δοκάρι, σίγουρα θα υπήρχαν κάποιοι που θα έλεγαν “εντάξει, τον έκλεισαν, δεν έκανε και πολλά, και το γκολ τυχερό ήταν”.

Η ΠΙΟ ΜΕΣΤΗ ΧΡΟΝΙΑ

Μην έχετε αμφιβολία. Ο Μέσι φέτος δεν θα βάλει τα 73 γκολ που έβαλε το 2011-12 ή τα 60 που έβαλε την επόμενη σεζόν, αλλά κάνει “τέτοια” χρονιά. Μεγαλείο σε κάθε ματς, χωρίς να παίζει σε όλα τα ματς, χωρίς καν να φαίνεται σε όλη τη διάρκεια των αγώνων. Σε μια ομάδα πιο συνηθισμένη, πιο “βαρετή” από ποτέ, αλλά και ταυτόχρονα πιο “δικιά του” από ποτέ. Από το καλοκαίρι τους είπε πως φέτος τα θέλει όλα κι αυτό σημαίνει και το Champions League, γιατί την Ισπανία την έχει κάνει παιχνιδάκι. Τους το είπε και το κάνει πράξη: έχει ήδη 12 γκολ, την ώρα που ο Ρονάλντο έχει 6 και έχει παίξει δύο λεπτά περισσότερα. Μαζί με τις ασίστ, ο Μέσι φέτος στο Champions League έχει συμμετοχή σε γκολ κάθε 50’. Χωρίς να “οργιάζει” ε;

Η ΛΙΒΕΡΠΟΥΛ ΚΑΙ ΟΙ ΕΥΚΑΙΡΙΕΣ

Και η Λίβερπουλ; Οι Κόκκινοι πληγώθηκαν πολύ από την απουσία του Φιρμίνο στην κορυφή, του ανθρώπου που τους βάζει σε κίνηση στους δύσκολους κεντρικούς χώρους της επίθεσης. Ο Κλοπ το είδε σαν ευκαιρία να γεμίσει με μέσους το κέντρο και να στείλει τον Βαϊνάλντουμ στην κορυφή του ρόμβου. Το έργο απέναντι στο σφιχτό 4-4-2 της Μπαρτσελόνα (που “κλείδωσε” με την είσοδο του Σεμέδο στο 60’) έγινε ακόμα πιο δύσκολο όταν η Λίβερπουλ έχασε και τον Κεϊτά. Παρόλα αυτά, η ομάδα του Κλοπ τη βρήκε την άκρη: με τον Μανέ στο πρώτο ημίχρονο, με τις δύο συνεργασίες του Βαϊνάλντουμ που έφεραν τις αποκρούσεις του Τερ Στέγκεν στα σουτ του Μίλνερ. Ακόμα και μετά το 3-0, στη διπλή ευκαιρία και το δοκάρι του Σαλάχ.

ΜΕΓΑΛΥΤΕΡΗ ΣΙΓΟΥΡΙΑ

Καλύτερη ευστοχία μάλλον δεν θα άλλαζε τον νικητή, αλλά θα κρατούσε ζωντανή τη ρεβάνς. Η Λίβερπουλ δεν την είχε, παρότι ο Κλοπ είχε δίκιο όταν δήλωσε πως ήταν ένα από τα καλύτερα φετινά ματς της Λίβερπουλ και το καλύτερο σ’αυτήν την διετία στο Champions League. Δεν είχε το περσινό γκάζι, αλλά είχε σιγουριά και καλύτερο έλεγχο. Δεν μπόρεσε να ελέγξει τη δική της αποτελεσματικότητα και τον Μέσι, τον ανεξέλεγκτο. Κρίμα για τη συνολική της παρουσία και το μεγάλο ματς που έκανε σε όλους τους τομείς ο Σαλάχ.

ΘΑΥΜΑ

Πλέον το Champions League μας προσφέρει θαύματα συχνότερα από ποτέ. Το 3-0 όμως δεν έχει ανατραπεί ποτέ. Και το θαύμα απέναντι στο ποδοσφαιρικό θαύμα που λέγεται Μέσι δεν είναι απλή ιστορία.