Ευγένιος ΑνδρικόπουλοςΕίναι πργματικά να τρελαίνεσαι με τις αλλεπάλληλες και επικίνδυνες παπαριές που ανακοινώνονται ένθεν κι ένθεν των δύο σφοδρά αντιμαχόμενων σε όλα τα επίπεδα πλευρών. Των ΗΠΑ με την Τουρκία.
Τελευταία πομπώδης αναφορά το υπό εκκόλαψη μίνι αεροπλανοφόρο των Τουρκικών ενόπλων δυνάμεων.. Και μονον στο άκουσμά του δύο τινά μπορεί να συντρέχουν. Ή σε κατάσταση πλήρους απόγνωσης είναι ο Ερντογάν ή μπλοφάρει σκληρά παίζοντας το τελευταίο του χαρτί..
Διαφορετικά πως να εξηγήσει κανείς την ανακοίνωση ενός πολεμικού όπλου "στόχο των αντιπάλων" σε ένα πέλαγος που ελέγχεται ηλεκτρονικά σε κάθε του τετραγωνικό χιλιοστό και κυρίως:
Διαθέτει σε όλα του τα μήκη και τα πλάτη δεκάδες σταθερά αεροπλανοφόρα υπό την μορφή νησιωτική γης;
Δοσμένης της εικόνας αυτής η όποια έξοδος του τουρκικού αεροπλανοφόρου θα μοιάζει με πεδίο άσκησης χερσαίων μονάδων του πυροβολικού μηδέ καν του πολεμικού ναυτικού ή της μαχητικής αεροπορίας. Δεν είναι τυχαίο πως μόλις προχθές έθεσε για μια ακόμη φορά ο Ακάν θέμα αποστρατικοποίησης των ελληνικών νησιών, γνωρίζοντας καλά πως: Κάτι τέτοιο θα έμοιαζε με αυτοχειρία της ελλάδας..
Όχι δεν είναι ηλίθιος ούτε ψυχασθενής. Απλώς ξέρει πως η όποια έξοδος του Anatolu στο Αιγαίο προϋπόθεση της αποστρατικοποίησης αυτής είναι. Διαφορετικά θα έχει αυτό βληθεί και βυθιστεί πριν καν καταστεί έξορμο της βάσης του.
Τίθεται βεβαίως και κατόπιν αυτών η απορία: πού οφείλεται μια σειρά αποκαρδιωτικών αναλύσεων σε σχέση με τις μαχητικές ικανότητες της χώρας, η οποία αυτή τη στιγμή και ανεξαρτήτως των χερσαίων όπλων, διαθέτει έναν στόλο φρεγατών -18 αν δεν απατώμαι στο σύνολό τους -που μπορεί να αντιπαρατεθεί με δεκάδες μοίρες πολεμικών αεροσκαφών, ακόμη και δίχως τη συνδρομή των φίλιων αεροπορικών δυνάμεων; Η απάντηση βρίσκεται στο μακρινό παρελθόν.
Θυμάμαι το 1982 τον τότε αρχηγό του ναυτικού Κονοφάο να μας δηλώνει σε μια of the record κουβέντα -κατά τη διάρκεια της πλεύσης μας με το εκπαιδευτικό πλοίο Αρης για την συμβολική παραλαβή επί της Τήνου της πρώτης φρεγάτας, της Έλλης- "πως αν είχε άλλες τέσσερις τέτοιες, ούτε πουλί πετάμενο δεν θα έβγαινε στο Αιγαίο δίχως την έγκρισή του".
Σήμερα δεν έχει άλλες τέσσερις μα άλλες 17(!!) από τις οποίες αν κάποιες δεν προστατεύουν την ελληνική επικράτεια είναι επειδή ασκούν νηοψίες σε διεθνή ύδατα χωρών που τελούν υπό Νατοϊκό αποκλεισμό.
Προς τι επομένως ο δημοσιογραφικός πόνος και κοπετός για την ανατροπή των ευρασιατικών δυνάμεων στο Αιγαίο;
Να σας πω εγώ το γιατί.
Επειδή η Αμερικανική βιομηχανία όπλων κατέχει σημαντική μερίδα στην οικονομία της χώρας και ως εκ τούτου το προϊόν της πρέπει πάση θυσία να διατεθεί στην αγορά..
Και υπό το γεωπολιτικό ερωτηματικό που καλείται Ερντογάν -που κανείς δεν είναι βέβαιος πως δεν αποκλείεται η ιμπεριαλιστική μπλόφα να εξελιχθεί σε αιματηρό πόλεμο δια αντιπροσώπων- τότε: Ποια είναι η ασπίδα της ΕΕ και του Νάτο σε μια τέτοια απευκταία περίπτωση;
Οι συνήθεις ύποπτοι του ανήκομεν εις την δύσιν. Οι έλληνες.
Και το δίλημμα είναι:
Είναι αυτοί έτοιμοι να στρώσουν άψυχα κορμιά στο χαλί μιας συμμαχίας που μας έχει "πουλήσει" κατ' επανάληψη προεξάρχουσας της Κύπρου;
Αν ναι τότε παραγγείλετε κάσες για τα παιδιά μας. Αν όχι φτιάξτε κάσες για όλους όσους μας κατέστησαν ασπίδες της χλιδής τους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου