BOYTIA ΣΤΟΝ ΙΣΘΜΟ..

Κρατούσα πάντα τη Κυριακή και μερικές αργίες για αγρανάπαυση έτσι ώστε το χωράφι-μυαλό να εμπλουτιστεί με φρέσκα συστατικά.. Αλλά ρίχνοντας μια ματιά στα ειδησεογραφικά πρακτορεία ήρθα σε σύγκρουση μετωπική με μια ακόμη αυτοκτονία. Ή επί το ορθότερο την αυτοκτονία της ημέρας. Δεδομένου πως ευτυχώς δεν έχω εθιστεί στη θέα του τέρατος που διψάει για ζωές δεν του μοιάζω. Και ούτε θα του μοιάσω.Ποτέ.

Έτσι κάθε φορά που κάποιος- κάποια συμπατριώτης ή συμπατριώτισσά μου θα αποφασίζει να σβήσει ο ίδιος το λυχνάρι της ζωής του εγώ θα το ανακοινώνω ευελπιστώντας πως θα υπάρξουν κεραίες της ίδιας με τη δικιά μου συχνότητας ν αφουγκραστούν τις σεισμικές μου δονήσεις της οργής. Αυτή τη φορά αφορούν έναν 48χρονο άνδρα που σήμερα το απόγευμα βούτηξε στον Ισθμό. Δυστυχώς αν και η κινητοποίηση ήταν άμεση κατά τη μεταφορά του στο νοσοκομείο απλώς διαπιστώθηκε ο φρικτός θάνατός του.. Γιατί πέφτοντας τον παρακολούθησε ο ίδιος σαν σε κινηματογραφική προβολή. Το επιμύθιο ως black hummor.  Αναζητούνται τα αίτια..