Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΝΟΜΟΥ ΚΑΤΣΕΛΗ..

ΚΑΙ Ο ΕΞΕΥΤΕΛΙΣΜΟΣ (ΠΛΗΝ ΕΞΑΙΡΕΣΕΩΝ)ΤΩΝ ΕΞΑΘΛΙΩΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΚΑΘΕΣΤΩΤΙΚΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ

- Μα είναι δυνατό να έχετε οφειλές και προσωπικά χρέη έναντι των τραπεζών κι εσείς παρ' όλα αυτά να δίνετε χρήματα στην αδελφή σας;

- Εμεινε άνεργη και έχει δύο ανήλικα παιδιά.

- Αυτό δεν αφορά το δικαστήριο!

Από τους πρώτους μήνες εφαρμογής του νόμου Κατσέλη και τις πρώτες αποφάσεις των Ειρηνοδικείων, τα αστικά ΜΜΕ μάς βομβάρδιζαν με ρεπορτάζ θριαμβολογίας για τα μεγάλα «κουρέματα» υπέρ των φτωχών και αδύναμων, για τη Δικαιοσύνη που «ορθώνεται στο ύψος των περιστάσεων». Την ίδια ώρα, βέβαια, δικηγορικά γραφεία με φανταχτερές διαφημίσεις για τα ποσοστά των επιτυχιών τους και τα «νικηφόρα δικόγραφα» θησαύριζαν πάνω στον πόνο και την αγωνία χιλιάδων εργατικών - λαϊκών οικογενειών.
Ανεξάρτητα από τις υπερβολές και τον παραπλανητικό χαρακτήρα των διαφόρων δημοσιευμάτων, σήμερα η κατάσταση είναι εντελώς διαφορετική. Το ποσοστό των απορριπτικών αποφάσεων για την υπαγωγή στο νόμο Κατσέλη έχει αυξηθεί κατακόρυφα, με κάποιες πηγές να κάνουν λόγο για μόλις 3 στις 10 που γίνονται δεκτές και άλλες για 4 στις 10.

Σταθμός στην εξέλιξη της νομολογίας από τα αστικά δικαστήρια ήταν η υπ' αριθμ. 153/2017 απόφαση του Αρείου Πάγου.

Η απόφαση αυτή άνοιξε το δρόμο για να απορρίπτονται μαζικά από τα κατώτερα Ειρηνοδικεία οι αιτήσεις των υπερχρεωμένων νοικοκυριών «λόγω δόλου».

Πιο συγκεκριμένα, η απόφαση αυτή έκρινε ότι είναι δόλιος «ο οφειλέτης εκείνος ο οποίος καρπούται οφέλη από την υπερχρέωσή του με την απόκτηση κινητών ή ακινήτων, πλην όμως είτε γνώριζε κατά την ανάληψη των χρεών ότι είναι αμφίβολη η εξυπηρέτησή τους είτε από δική του υπαιτιότητα βρέθηκε μεταγενέστερα σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών (...) Συμφωνεί με ικανό αριθμό πιστωτικών ιδρυμάτων την απόλαυση μεγάλου αριθμού τραπεζικών προϊόντων προβλέποντας ως ενδεχόμενο ότι ο υπερδανεισμός του με βάση τις υφιστάμενες ή ευλόγως αναμενόμενες μελλοντικές οικονομικές του δυνατότητες, σε συνδυασμό με το ύψος των οφειλών του, θα τον οδηγούσε σε κατάσταση αδυναμίας πληρωμών και παρά ταύτα αποδέχθηκε το αποτέλεσμα αυτό».

Η έρευνα της «πιστοληπτικής ικανότητας του οφειλέτη» από τις τράπεζες, δηλαδή η γνώση των τραπεζών και το πλήρες φακέλωμα με τα δεκάδες δικαιολογητικά των εισοδημάτων κατά το χρόνο λήψης του δανείου, δεν παίζει ρόλο! Ο οφειλέτης έπρεπε να ...προβλέψει την κρίση και τα μνημόνια, την απόλυσή του, την ανεργία μέσα στην οικογένειά του, τη μείωση του μισθού του, τις περικοπές στη σύνταξή του κ.λπ. Η έλλειψη αυτής της μαντικής ικανότητας συνιστά τον δόλο του!

Ταυτόχρονα, η κατάσταση που επικρατεί στα ακροατήρια των Ειρηνοδικείων είναι κυριολεκτικά απαράδεκτη, σχεδόν σαν σε αρένα κανιβαλισμού. Μάρτυρες που νιώθουν να εξαρτάται από αυτούς το μέλλον μιας ολόκληρης οικογένειας και βιώνουν ένα ασύλληπτο άγχος, τρέμουν, κλαίνε, μετά βίας δεν λιποθυμούν, την ώρα που καλοντυμένοι δικηγόροι (συχνά για μια αμοιβή των 50 ευρώ) και δικαστές επιδίδονται σε έναν καταιγισμό ερωτήσεων - παγίδα και κουνούν επιδεικτικά το δάχτυλο:

- Μα είναι δυνατό να έχετε οφειλές και προσωπικά χρέη έναντι των τραπεζών κι εσείς παρ' όλα αυτά να δίνετε χρήματα στην αδελφή σας;
- Εμεινε άνεργη και έχει δύο ανήλικα παιδιά.
- Αυτό δεν αφορά το δικαστήριο!

Μια ατέλειωτη λίστα αντιρρήσεων και ενστάσεων έχει διαμορφωθεί από τις τράπεζες, προκειμένου να εξασφαλίζεται ένας κατάλογος πολλαπλών επιλογών για την απόρριψη των αιτήσεων. Για παράδειγμα, συχνά προβάλλεται και γίνεται δεκτή η ένταση αοριστίας, διότι π.χ. δεν αναφέρεται στην αίτηση ποιο ήταν το ποσό της αρχικής δόσης κατά το χρόνο λήψης του δανείου. Ομως, η τράπεζα μπορεί με ένα κλικ στον υπολογιστή να βρει το δεδομένο αυτό στο μηχανογραφικό της σύστημα.

Ολα τα παραπάνω αποτελούν ακόμα μία απόδειξη για τη φενάκη της τυπικής ισότητας στον καπιταλισμό, που συσκοτίζει την πραγματική ταξική ανισότητα. Η δικονομική ισότητα των δύο αντιδίκων σημαίνει ότι έχουν τα ίδια δικαιώματα και υποχρεώσεις... Τι κι αν ο νόμος Κατσέλη υποτίθεται ότι έχει προστατευτικό περιεχόμενο, τι κι αν ο ένας αντίδικος είναι ένας φτωχός εργαζόμενος κι ο άλλος ένα τραπεζικό μεγαθήριο!