ΕΠ ΑΦΟΡΜΗ ΕΝΟΣ ΣΧΟΛΙΟΥ

 Ελληνικός τυχοδιωκτισμός..

Το επίδικο είναι γιατί επιμένω να χαρακτηρίζω τον λαό μας παρτάκια ατομιστή και γραψαρχίδη. Σύντομα και σε τίτλους.. Από την επομένη της εθνεγερσίας το πρώτο μεγάλο δείγμα ήρθε από τους Χιώτες. Αρνήθηκαν την ναυτική συνδρομή τους στην επανάσταση επειδή απολάμβαναν εξ αιτίας του πλούτου κυρίως από τη μαστίχα, ενός καθεστώτος που άγγιζε τα όρια της αυτονομίας!!. Πόσο πατριωτικό χαρακτηρίζεται αυτό;

Σταματώ εδώ για ν αντιπαραβάλλω μια προσωπική εμπειρία. Στο κανάλι που υπήρξα διευθυντής ειδήσεων και κεντρικός παρουσιαστής διαφημιζόταν η Αμερικανική πολυεθνική των ελαστικών good year, η οποία παρεπιπτόντως είχε κατά το διάστημα της παρουσίας της στο δελτίο μου τετραπλασιάσει τις πωλήσεις της.

Κάποια στιγμή αποφάσισε η μητρική εταιρία να παρουσιάσει τα καινούργια ελαστικά της στη πίστα του Μονπελιέ της Γαλλίας. Ναύλωσε από διάφορες ευρωπαϊκές χώρες ιδιωτικές πτήσεις μοιράζοντας προσκλήσεις σε δημοσιογράφους του αυτοκινητικού τύπου..

Μία εξ αυτών ήρθε και σε μένα υποθέτω τιμής ένεκεν. Τρεις τέσσερις ημέρες θα ήταν η παραμονή μας και από τη πρώτη μέρα μας ξενάγησαν στη πίστα όπου μας ανέμεναν πανάκριβα αυτοκίνητα -πόρσε φεράρι άστον μάρτιν μερσεντές και άλλα- για ν' αποκτήσουμε ιδία γεύση από τις δυνατότητες των φρέσκων ελαστικών.

Μου ήταν παντελώς αδιάφορο όλο το σκηνικό, είχε παρέλθει η εποχή της σχεδόν μανιακής απασχόλησης με τα τετράτροχα, έκατσα στο μπαρ μαζί με τους δύο προέδρους, τον έλληνα και τον Γάλλο, και παρακολουθούσα ανθυπομειδιώντας τους καυλοτίμονους συμπατριώτες μου και συναδέλφους, να τρέχουν σα δαιμονισμένοι στη πίστα, σπάζοντας σε μερικές περιπτώσεις και τα σασμάν των αυτοκινήτων.

Δίχως ο αλλοδαπός πρόεδρος να γνωρίζει πως είμαι γνώστης των Γαλλικών ρωτά τον ομόλογό του γιατί εγώ δεν ενδιαφέρομαι να τρέξω έν αμάξι. Θα σου πω αργότερα του απαντά αυτός και το θέμα σταματά εκεί. Προσωρινά. Επειδή το βράδυ στη δεξίωση παρατήρησε πως απείχα από κάθε συζήτηση με θέμα το αυτοκίνητο και επαναλαμβάνει την ερώτηση.

"Είναι πολιτικός συντάκτης και τον καλέσαμε γιατί διαφημιζόμαστε στο δελτίο του με τεράστια εμπορική επιτυχία" του απαντά ο δικός μας. Ενθουσιάστηκε αυτός, είχε και τις κόρες του μαζί που σχολίασαν περιπαικτικά πως: "θα έπρεπε να το είχαμε καταλάβει είναι εξαιρετικά γοητευτικός".

Τότε απάντησα με ένα λιτό ευχαριστώ και έκπληκτοι μπαμπάς και κόρες μου είπαν γελαστά πως άρα ξέρω γαλλικά. Ναι παρατήρησα κι έχω μόνον μια ερώτηση σε σχέση με τα ελαστικά.. Μπορείτε να μου πείτε εγώ τελικά στο αυτοκίνητό μου τι λάστιχα να φορέσω;

Κάγκελο ο Δαλιακόπουλος ο επί της ελλάδας πρόεδρος της good year. O ομόλογός του όμως αντιθέτως χαμογέλασε με κοίταξε διερευνητικά και μου απάντησε λιτά:

"Μα φυσικά Μισελέν αγαπητέ!!!"

Σειρά μου να ξεραθώ. Συνήλθα ωστόσο γρήγορα πείσμωσα και επανήλθα: Μου μιλά ο πρόεδρος της αμερικανικής πολυεθνικής, τον ρώτησα. Για να μου απαντήσει με ολύμπια ψυχραιμία πως:

Όχι αγαπητέ. Σου μιλά ο Γάλλος πρόεδρος της Αμερικανικής πολυεθνικής που δεν θέλει να δει τον Γάλλο εργάτη άνεργο να ψάχνει δουλειά σε Αμερικανικά ή Γερμανικά εργοστάσια !!

Δεν χρειάζονται εκτενείς φιλοσοφικές αναλύσεις. Το συμπέρασμα εξάγεται αυτοδικαίως.

Η άρχουσα τάξη της Γαλλίας -γιατί άρχουσα τάξη ήταν αυτός- διαθέτει εθνική συνείδηση και κοινωνική παιδεία αντιθέτως της ελληνικής που στις τάξεις της κατά 99% φωλιάζουν απάτριδες λύκοι που χρησιμοποιούν το κράτος ως όχημα λεηλασίας του λαού με τα λάφυρα από την οποία να εξάγονται σε κράτη σημαίες ευκαιρίας..