Άκουσε ν’ ανήκεις κάπου.. Υγροί πόθοι σε μια στεγνή εποχή; Παρωχημένη αξία; Ανασφάλεια; Αδυναμία; Τρόμος εμπρός στην αδυσώπητη στη μοναξιά; Καπιταλιστικό αίσθημα της αγίας ιδιοκτησίας; Όχι τίποτ’ απ’ όλ’ αυτά.. Έρωτας είναι εικονοκλάστες της ψηφιακής εποχής.. Έρωτας.. Η υπερούσια γεύση της ανιδιοτελούς της προσφοράς.. Το βύζαγμα του πηγαίου χαμόγελου από την αποδοχή της.. Εκείνη η ειλικρινής λάμψη ευχαρίστησης στα μάτια του αποδέκτη. Οξυγόνο δικαίωσης της ύπαρξής σου..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου