Ο Ρότζερ Γουότερς απαντά στον Σάντερς για τη Βενεζουέλα
Μπέρνι,
πλάκα μου κάνεις; Αν τσιμπάς στην προπαγάνδα των Τραμπ, Μπόλτον,
Άμπραμς, Ρούμπιο για “ανθρωπιστική παρέμβαση” και συνεργείς στην
καταστροφή της Βενεζουέλας, δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος υποψήφιος
για πρόεδρος των ΗΠΑ. Ή μάλλον μπορείς. Μπορείς να είσαι το τέλειο
ανδρείκελο για το 1%.
πορεί
κάποιοι να μπερδεύουν τον Μπέρνι Σάντερς με την Αριστερά -που έχει γίνει
λάστιχο ως έννοια, για να τους χωράει όλους- ή ακόμα να πιστεύουν πως
είναι το μικρότερο κακό για τις ΗΠΑ, ξεχνώντας πως αυτό οδηγεί με
μαθηματική ακρίβεια στο μεγαλύτερο. Την απόδειξη ήρθε να την δώσει ο
ίδιος ο Σάντερς, με τη δημόσια τοποθέτησή του για τη Βενεζουέλα, όπου
αλλάζει μονάχα το ύφος και η διατύπωση, αλλά αναπαράγει το κυρίαρχο
αφήγημα περί ανθρωπιστικής κρίσης.
Ο λαός της Βενεζουέλας περνά μια σοβαρή ανθρωπιστική κρίση. Η κυβέρνηση Μαδούρο πρέπει να βάλει μπροστά τις ανάγκες του λαού της, να επιτρέψει την ανθρωπιστική βοήθεια να εισέλθει στη χώρα και να περιορίσει τη βία ενάντια στους διαδηλωτές.
Μπορεί να
το θέτει πλαγίως, με ωραίες φράσεις όπως “οι ανάγκες του λαού μπροστά”,
αλλά η ουσία δεν είναι παρά η επιθετική γραμμή του ιμπεριαλισμού των
ΗΠΑ, με… “ανθρώπινο πρόσωπο”. Κι αυτό το καταλαβαίνει πολύ καλά ο Ρότζερ
Γουότερς, το μέλος των θρυλικών Πινκ Φλόιντ, που έχει κάνει με τη σειρά
του πλήθος παρεμβάσεων σχετικά με το ζήτημα, το τελευταίο διάστημα και
δίνει πληρωμένη απάντηση στις “αριστερές ευαισθησίες” του Σάντερς.
Μπέρνι, πλάκα μου κάνεις; Αν τσιμπάς στην προπαγάνδα των Τραμπ, Μπόλτον, Άμπραμς, Ρούμπιο για “ανθρωπιστική παρέμβαση” και συνεργείς στην καταστροφή της Βενεζουέλας, δεν μπορείς να είσαι αξιόπιστος υποψήφιος για πρόεδρος των ΗΠΑ. Ή μάλλον μπορείς. Μπορείς να είσαι το τέλειο ανδρείκελο για το 1%.
Μπορεί το
“είμαστε το 99%” να είναι λίγο σχηματικό, παρά ταξικό, μια ακόμα
έννοια-λάστιχο, για να τους χωράει κι αυτή όλους, όμως δεν υπάρχει ούτε
1% πιθανότητα να βγει πρόεδρος των ΗΠΑ ή να διεκδικήσει απλώς το αξίωμα
κάποιος που να μην είναι υπάλληλος αυτού του 1% των ισχυρών και να
εκπροσωπεί το υπόλοιπο 99%. Κι αυτό είναι νόμος για το σύστημα της
εκμετάλλευσης.
Κι αυτό
έχει ακόμα μεγαλύτερη σημασία όταν το καταλαβαίνει κάποιος που στο
πρόσφατο παρελθόν είχε στηρίξει την υποψηφιότητα του Σάντερς και τώρα
κάνει, κατά κάποιον τρόπο, την αυτοκριτική του.
Έχει επίσης
μια αξία να αντιπαραβάλλουμε τη στάση Γουότερς με εκείνη της Σακίρα,
Κολομβιανής καταγωγής όπως είναι γνωστό, στήριξε με μήνυμά της την
“ανθρωπιστική συναυλία” του Αμερικανού μεγιστάνα Ρίτσαρντ Μπράνσον,
αναμασώντας όλα τα επιχειρήματα της ιμπεριαλιστικής προπαγάνδας για
“άνοιγμα συνόρων”, “τη χειρότερη ανθρωπιστική κρίση στην ιστορία της
Βενεζουέλας” και “μανάδες που ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες”, κάνοντας
λόγω για “συμφέροντα ολίγων εκλεκτών”, προφανώς όχι των αστών της
Βενεζουέλας που εκπροσωπεί ο Γκουαϊδό, ούτε εκείνα της αμερικανικής
κυβέρνησης που τον στηρίζει με νύχια και με δόντια:
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου