Σου κλέβει ζωή το κυνήγι μαγισσών σε χρόνια μυθικά.. Γιατί ανακαλύπτεις αποκαρδιωτικά ότι αυτό που καταδίωκες δεν ήταν η ηδυπαθής μορφή του φτερωτού θεού.. Αλλά τα νιάτα που έχεις συσχετίσει με αυτή.. Και τρομάζεις. Επειδή συνειδητοποιείς πως ο λόγος της μέθης σου ήταν το φως μιας ανατέλλουσας μετεφηβείας. Ενώ τώρα όσο και αν πιεις από το πορφυρό κρασί της δύσης δεν μεθάς..Είναι όμως πιο απολαυστικό. Γιατί το πίνεις με όλες τις αισθήσεις..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου