ΑΠΌ ΤΟΝ ΠΩΛ ΚΡΕΓΚ
Είναι πλέον γνωστό στους αναγνώστες μου πως ο συντάκτης του
εν λόγω άρθρου δεν είναι κομμουνιστής ρώσος ή ιρανός και αναρχικός, αλλά τέως
υπουργός του Ρέηγκαν συντηρητικός καθηγητής της οικονομιας αμερικανός πατριώτης
και αρχισυντάκτης της Wall Street Journal
αλλά και μέλος μιας μειοψηφίας φωτεινών και ανήσυχων πνευμάτων για την χώρα τους
και τον κόσμο. Και βεβαίως αρνητης της επιστροφής στην κουλτούρα της άγριας
δύσης και της αποδοχής του ταχύτερου πιστολιού ως σημείου ταυτότητας του
δυτικού πολιτισμού.
Ακούγοντας από το 2016 τα εκπορνευμένα αμερικανικά ΜΜΕ να
καταγγέλλουν χωρίς ίχνος απόδειξης ρωσική ανάμιξη στις αμερικανικές εκλογές
κάποιος θα πίστευε πως η Ουάσιγκτον δεν θα διανοείτο πως θα επενέβαινε στις εκλογές
άλλης χώρας.
Δυστυχώς δεν έχουν έτσι τα πράγματα.Για την Ουάσιγκτον το να
επεμβαίνει είναι μια τακτική ρουτίνας αλλα εδώ προχώρησε πολύ μακρύτερα από μια
συνηθισμένη ανάμιξη. Στις 23 Ιανουαρίου 2019 διακήρυξε ότι ο εκλεγμένος
πρόεδρος της Βενεζουέλας Νικολας Μαδούρο δεν είναι πλέον ο πρόεδρος της Βενεζουέλας
αποφασίζοντας έτσι ερήμην του λαού της χώρας αυτής. Ταυτοχρόνως κήρυξε την
εκλεγμένη κυβέρνηση παράνομη είπε τα εξής: Σήμερα αναγνωρίζω ως προσωρινό πρόεδρο
της χώρας τον Χουάν Γουιάντο . Ολοφάνερα αυτός είναι στη τσέπη της Ουάσιγκτον
διαφορετικά γιατί να το ν διαλέξει.
Ο Μαδούρο όπως και ο Τσάβες πριν από αυτόν είχαν διαπράξει
το έγκλημα να απευθυνθούν στον λαό της χώρας για να εκλεγούν εκπροσωπώντας
αυτόν και όχι τα αμερικανοτραπεζικά συμφέροντα. Έτσι τώρα η Βενεζουέλα έχει δυο
προέδρους ένα διορισμένο κι έναν εκλεγμένο. Τα ίδια έκανε και με την Βραζιλία
και με την Αργεντινή για να δικαιώσει τον Μαρξ που έγραφε πως όσο καιρό οι
Λατινοαμερικανοί και όποιοι άλλοι δεν μπορούν να κατανοήσουν πως δεν μπορεί να
υπάρξουν μεταρρυθμίσεις όσο η παλιά άρχουσα τάξη αφήνεται στη θέση της. Μέχρι
τότε η Ουάσιγκτον και όχι οι λαοί θα εξουσιάζουν τις χώρες τους..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου