ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ

 Aπό τα Χριστούγεννα κινήθηκα πάντα στις ίδιες ράγες.. Απέφυγα να σας φορτώσω με άγχη πέραν αυτών που ήδη βαραίνουν τις πλάτες σας. Ορισμένα όμως γεγονότα υπερβαίνουν τις δυνάμεις μου γιατί μου είναι αδύνατον να τα κρατήσω προστατευτικά μακριά σας. Με τον καθημερινό βομβαρδισμό της εκρηκτικής πληροφόρησης και το αλεξίσφαιρό σας να ήμουν θα είχα κουρελιαστεί συναισθηματικά.. Ξημερώματα για παράδειγμα ένα αγόρι νεαρής ηλικίας μεταφέρθηκε στο Τζάννειο βαρύτατα τραυματισμένο από σφαίρα που δέχθηκε στο στήθος. Το παιδί παρά τις προσπάθειες των γιατρών εξέπνευσε και τώρα αναζητείται η ταυτότητά του που πιθανόν θα οδηγήσει στον δράστη. Εικάζεται από την αστυνομία πως καθώς θα διασκέδαζε σε κάποιο κέντρο της περιοχής ενεπλάκη σε καβγά που κατέληξε στη δολοφονία του. Και μπορεί να μην είναι ούτε το πρώτο ούτε το τελευταίο θύμα που καταλήγει τόσο άδοξα στο χώμα. Τα τελευταία χρόνια του καπιταλιστικά φτιαγμένου όμορφου κόσμου ηθικού η αξία της ζωής ισούται με την αξία της μετοχής μιας λεηλατημένης και πτωχευμένης τράπεζας κάτι στο οποίο έχουμε εθιστεί. ΟΚ. Ερώτημα: Δεν διερωτάσθε για τον εύκολο τρόπο που βγαίνει το όπλο από την οποιαδήποτε θήκη και τον ακόμη ευκολότερο που πιέζεται η σκανδάλη; Επειδή ποιος μπορεί να ξέρει. Την επόμενη φορά στο σκόπευτρο του όπλου να βρεθεί δικό μας πολυαγαπημένο πρόσωπο. Ξέρω απορία ψάλτου βηξ Χρόνια καλά και άσφαιρα..