ΤΟ φως μου στο σκοτάδι.. Κι όμως βλέπω με τα μάτια της ψυχής.. Αλλά μόνον ό,τι έχει ψυχή.. Διαφορετικά ακούω ένα βουητό.. Σα να ψάχνω να υποκλέψω μια συνομιλία κι έχω βάλλει τον δέκτη στην κεντρική έξοδο των τηλεπικοινωνιών. Πως άδειασαν έτσι οι δρόμοι; Κραυγάζουν άψυχα ή μιλούν δίχως ψυχή..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου