Λίνα Ρόκου
Η M.Ε. είναι σχεδόν 50 ετών. Είναι απόφοιτη δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης ΕΛΤΑ ότι εν όψει καλοκαιριού και για να «βγουν οι άδειες» θα προχωρούσαν σε νέες προσλήψεις, όχι μέσω ΑΣΕΠ πλέον, αλλά μέσω τρίτης εταιρείας σε καθεστώς εργολαβίας.
και στις αρχές του καλοκαιριού του 2017 ξεκίνησε να εργάζεται στα ΕΛΤΑ, ταμείο, με πρόσληψη μέσω ΑΣΕΠ. Με την ολοκλήρωση της σύμβασης της την ενημέρωσαν από τα
Η Μ. δέχτηκε, δεν είναι απλό στην Ελλάδα του 2017 να αρνείσαι δουλειά. Βρέθηκε έτσι να υπογράφει νέα σύμβαση με την ΜΕΝΤΙΑΤΕΛ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΤΗΛΕΦΩΝΙΚΩΝ ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΩΝ Α.Ε., για ένα μήνα. Η Μ. ανά μήνα υπέγραφε νέα σύμβαση ενώ με το που έφτασε η πλήρωση ενός έτους, η εταιρεία με την οποία υπέγραφε τη σύμβαση άλλαξε και ήταν πλέον η «MECCANICA GROUP – Ανώνυμη Εταιρεία Κατασκευών, Διαχείρισης Περιβάλλοντος και Παροχής Υπηρεσιών».
Καμία από τις παραπάνω δύο εταιρείες δεν είναι Εταιρείας Προσωρινής Απασχόλησης, συνεπώς δεν μιλάμε καν για περίπτωση μη γνήσιο δανεισμού αλλά για εικονική εργολαβία. Μπερδευτήκατε;
Ας το εξηγήσω λοιπόν: Υπάρχει ο γνήσιος δανεισμός όπου η σύμβαση δανεισμού συνάπτεται μεταξύ αρχικού εργοδότη, εργαζόμενου και τρίτου, ο εργαζόμενος παραχωρείται («δανείζεται») στον τρίτο, δηλαδή θα παρέχει την εργασία του κατά τη διάρκεια του δανεισμού στον τρίτο, και όχι στον εργοδότη με τον οποίο έχει συνάψει την αρχική του σύμβαση εργασίας.
Υπάρχει ο μη γνήσιος δανεισμός μέσω των Εταιρειών Προσωρινής Απασχόλησης, όπου η ΕΠΑ συνάπτει σύμβαση με τον εργαζόμενό της που θα παραχωρήσει, αλλά και με τον εργοδότη – εταιρεία στην οποία θα παραχωρήσει τον εργαζόμενό της. Η συνολική διάρκεια του δανεισμού του εργαζόμενου από την ΕΠΑ είναι 36 μήνες (χωρίς περιορισμό στον αριθμό των ανανεώσεων).
Στο καθεστώς της εικονικής εργολαβίας μεταξύ της χρήστριας επιχείρησης και της επιχείρησης εργολάβου συνάπτεται σύμβαση η οποία προβλέπει την ανάθεση έργου από τη χρήστρια επιχείρηση στον εργολάβο. Το έργο εκτελείται μέσα στις εγκαταστάσεις της χρήστριας επιχείρησης από εργαζόμενους που έχουν προσληφθεί από την επιχείρηση-εργολάβο. Η επίβλεψη, ο έλεγχος και η ευθύνη ολοκλήρωσης, η καθοδήγηση προέρχονται από την χρήστρια επιχείρηση. Ο εργολάβος έχει αναλάβει μόνο τον ρόλο του μεσίτη.
Όπως εξηγεί η κ. Γιώτα Λαζαροπούλου, Πρόεδρος Συλλόγου Εργαζομένων στην ΕΤΕ-πρώην Εθνοdata «Ο δανεισμός εργαζομένων – γνήσιος και μη γνήσιος – είναι ήδη αρκετά ρυθμισμένος νομικά στο εργατικό δίκαιο της Ελλάδας ως προσωρινή απασχόληση. (Παράρτημα Α) Αυτό δημιουργεί ένα δεσμευτικό πλαίσιο για τους εργοδότες και η μορφή αυτή απασχόλησης δεν είναι πλέον τόσο ελκυστική για αυτούς. Προτιμούν την σύναψη συμβάσεων “εργολαβιών” με τρίτες εταιρείες – οι οποίες δεν είναι Ε.Π.Α. Αντιθέτως, η σύμβαση εικονικής εργολαβίας δεν συνάπτεται με σκοπό τη ρύθμιση των όρων και των προϋποθέσεων με τους οποίους γίνεται η ανάθεση του “έργου” αλλά μόνο για την νομότυπη κάλυψη της διαδικασίας μεσολάβησης στην αγορά εργασίας. Οι συμβάσεις αυτές υποκρύπτουν παράνομη παραχώρηση προσωπικού. Οι εταιρείες Ε.Π.Α. είναι περίπου 15 και είναι καταγεγραμμένες στο αντίστοιχο μητρώο του Υπουργείου Εργασίας. Οι Εταιρείες Παροχής Υπηρεσιών που δραστηριοποιούνται ως εικονικοί εργολάβοι υπολογίζονται σε μερικές δεκάδες, χωρίς να είναι καταχωρημένες σε μητρώο».
Οι εργαζόμενοι σε καθεστώς «εργολαβίας» είναι πολύ πιο πιθανόν να χάσουν τη δουλειά τους ανά πάσα στιγμή, άλλωστε και στην σύμβαση που υπέγραψε η Μ. με την ΜΕΝΤΙΑΤΕΛ ορίζεται ότι «…. η Εταιρεία αδυνατεί να προβλέψει με βεβαιότητα τις μελλοντικές της ανάγκες σε εργατικό δυναμικό, ενώ υφίσταται και αβεβαιότητα ως προς τη συνέχιση εκτέλεσης των ήδη αναληφθέντων έργων ακόμα και για την βραχεία διάρκειά τους».
Πράγματι, «Την Παρασκευή 23 Νοεμβρίου έλαβα ένα sms που έλεγε: “Αγαπητέ συνεργάτη, κατόπιν ειδοποιήσεως των ΕΛΤΑ Α.Ε. σας ενημερώνουμε ότι η σύμβασή σας τερματίζεται σήμερα 23/11/2018 εξ αιτίας περάτωσης του έργου. Σας ενημερώνουμε ότι θα διατηρήσουμε τα στοιχεία σας στη βάση δεδομένων μας για ενδεχόμενη συνεργασία μας στο μέλλον”, αφηγείται η Μ. «Όταν μας σταμάτησαν σκέφτηκα «Αυτό δηλαδή ήταν; Μας ξενοίκιασαν με ένα sms; Δηλαδή με χρειάζονταν για 20 ημέρες, όχι για ένα μήνα;».
Πώς είναι η ψυχολογία ενός ανθρώπου πού εργάζεται σε ένα τέτοιο πλαίσιο;
«Δεν μπορείς να προγραμματίσεις τίποτα. Από τις 20 του κάθε μήνα αναρωτιέσαι αν θα δουλέψεις τον επόμενο. Υπάρχουν άνθρωποι νέοι, μεγάλοι, με υποχρεώσεις, με παιδιά. Ο καθένας όμως που εργάζεται δικαιούται να ξέρει αν θα βρίσκεται στη θέση του την επόμενη εβδομάδα. Υπάρχει κόσμος που μας μιλάει άσχημα γιατί θεωρεί ότι είμαστε μόνιμοι και μας παίρνει και εμάς η μπάλα. Προφανώς δε θα εξηγήσω στον καθένα υπό ποιο καθεστώς βρίσκομαι εκεί. Ήμουν ταμείο, εάν γινόταν κάποιο μείον, από την τσέπη μου θα το έβαζα. Ήμουν 8ωρο, ξυπνούσα κάθε μέρα στις 05:30, για να είμαι 07:15 εκεί, να φτιάξω το ταμείο μου. Την είχα μάθει καλά τη δουλειά μου, να εξυπηρετώ τον κόσμο σωστά και γρήγορα. Δεν με νοιάζει η κούραση. Αλλά αυτό το να μην ξέρεις τι θα σου ξημερώσει; Δεν μπορώ να το ακούω αυτό το “Ας έχω τουλάχιστον τη δουλίτσα μου”. Το άκουσα πολλές φορές από συναδέλφους και λέω “μα καλά, έχεις πληρώσει τόσες εισφορές, έχει τόση προϋπηρεσία και πια κανένα δικαίωμα και μόνο αυτό βρίσκεις να πεις;”. Εντάξει, από όλους μπορεί να έχει ειπωθεί το “να έχουμε τη δουλειά μας” αλλά θέλω να με σέβονται, να σέβονται τους εργαζόμενους».
Σύμφωνα με την κ. Λαζαροπούλου «Δεν υπάρχουν επίσημα ποσοτικά στοιχεία. Ο κλάδος των εταιρειών παροχής υπηρεσιών, οι οποίες στη πραγματικότητα παρέχουν εργαζόμενους, δεν αποτελεί αναγνωρισμένο κλάδο της οικονομίας. Οι υπηρεσίες του Υπουργείου Εργασίας αγνοούν ή φαίνεται να αγνοούν το θέμα. Τα ποσοτικά στοιχεία που παρέχουμε προέρχονται από τη συλλογή δεδομένων των Συλλόγων Εργαζομένων με αυτό το καθεστώς (ΣΥΔΑΠΤΤ). Υπολογίζεται ότι περίπου το 10% των εργαζομένων στον Χρηματοπιστωτικό Τομέα απασχολούνται με αυτό το καθεστώς, δηλαδή περίπου 5.000 εργαζόμενοι. Το φαινόμενο έχει εξαπλωθεί σε όλους τους κλάδους της οικονομίας, π.χ. Ενέργεια, Τουριστικός κλάδος. Δεν έχει ομοιόμορφη κατανομή μεταξύ των κλάδων ούτε μεταξύ των επιχειρήσεων του ίδιου κλάδου».
Πολλές είναι οι επιπτώσεις για τους εργαζόμενους όπως «οι διακρίσεις και ανισότητες αμοιβών. Οι εργαζόμενοι μέσω εργολάβου έχουν απολαβές μικρότερες του τακτικού προσωπικού. Επειδή στις οικονομικές απολαβές αθροίζονται όλες οι παροχές σε είδος και χρήμα, (δώρα, κατασκηνώσεις, άδειες αιμοδοσίας) αλλά και η μισθολογική εξέλιξη λόγω υπηρεσιακής εξέλιξης, οι διαφορές μπορεί να είναι της τάξης του 100% ή του 200%». Οι παραπάνω διαπιστώσεις αφορούν τον Χρηματοπιστωτικό Τομέα αλλά η πραγματικότητα είναι ίδια ή παρόμοια και στους υπολοιπους τομείς της οικονομίας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου