Πεθαίνω για σένα.. Κραυγή εν βρασμώ ψυχής.. Σοκ ηλεκτροπληξίας ιδία αν ακουστεί ξαφνικά.. Παραλύεις.. Είτε γλιστρά σαν ψίθυρος στ’ αυτιά σου είτε σου βγαίνει με όλα τα μπάσα από τα ηχεία της ψυχής. Είναι η στιγμή που η λογική υποχωρεί ταπεινωμένη. Αναμετρήθηκε με τον έρωτα και υπέστη συντριβή. Αίφνης απελευθερώνεσαι των πρέπει σου και βλέπεις τον κόσμο ανεστραμμένο. Δεν είναι έτσι περίεργο που ο θάνατος μεταμφιέζεται σε ζωή και η ζωή σε θάνατο..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου