Μυθικος στίχος.. Ευφυής. Εναλλάσσει συνεχώς τον συμβολισμό με την αμεσότητα ώστε να μην αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών.. Άι σικτίρ, λες, πάλι θα με πάρει ο διάβολος απόψε.. Κι ελπίζεις να σε απογοητεύσει το μουσικό μοτίβο για να πατήσεις το οff. Κλασικό χασάπικο ακούγεται αλλά: Το έραψε ο τύπος στα μέτρα της πέραν από κάθε φαντασία φωνής για να του δώσει κατά τον μουσικό βηματισμό της έναν σύγχρονο ευρωπαϊκό αγέρα.. Και καθηλώνεσαι.. Κι έξω γίνεται της επί χρήμασι εκδιδομένης γυναικός το σιδηρούν κιγκλίδωμα. Κίτρινα γιλέκα. Φωτιές μολότοφ βομβίδες κρότου λάμψης απεργίες. Στα κάγκελα οι λαοί. Κοιτάς το σώμα σου. Τα σημάδια απ αυτές τις φωτιές στα νιάτα σου το έχουν κάνει ανάγλυφο χάρτη. Αντέχεις ένα γύρω ακόμη η θ’ ακούσεις Μαρινέλα..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου