ΔΕΙΛΟΙ ΑΒΟΥΛΟΙ ΜΟΙΡΑΙΟΙ

 Τα ανατριχιαστικά της ΕΣΗΕΑ

Ευκαιρίας δοθείσης θα σας διηγηθώ μια ανατριχιστική προσωπική ιστορία σε σχέση με την ΕΣΗΕΑ και θ’ αντιληφθείτε αμέσως πως η δεξιά πάντοτε όταν αναφερόταν στο κράτος εννοούσε το κράτος της γιατί διατηρούσε τον έλεγχο σε όλες τις θεσμοθετημένες εξουσίες..

Σύμφωνα με το καταστατικό –ισχύει ακόμη και σήμερα- δικαίωμα εγγραφής μέλους είχαν οι απόφοιτοι του λυκείου των ανωτέρων σχολών και φυσικά της πανεπιστημιακής κοινότητας.

Μόνη διάκριση μεταξύ των δύο ήταν πως οι πρώτοι όφειλαν ταυτοχρόνως να εμφανίσουν εξαετή συνεχή και αδιάλειπτη εργασία ενώ οι δεύτεροι και οι τρίτοι τριετή.


Συμπλήρωσα τη πρώτη τριετία δεν με δέχτηκαν.

Συμπλήρωσα την εξαετία και πάλι δεν με απέρριψαν με ψήφους 6 κατά πέντε υπέρ της εγγραφής.

Ώσπου αγανακτισμένος (γιατί ήταν ξεκάθαρα πολιτική η απόρριψη με δεδομένο πως οι πέντε της μειοψηφίας που την ενέκριναν ηταν οι δημοκρατικοί)  επειδή έμπαινε θέμα περίθαλψης –αν δεν ήσουν μέλος δεν δικαιούσο ασφάλισης του δημοσιογραφικού επικουρικού –προσφεύγω στο ανώτατο όργανο το μικτό. Αυτό συντίθετο από τους συναδέλφους εκπροσώπους μας στα κατά τόπους σημεία εργασίας. Δηλαδή τα αναγνωρισμένα Μέσα.

Τα μέλη ήταν 23. Την ημέρα που θα έμπαινε το θέμα μου ήμουν εκτός αιθούσης.

Πολλά από τα μέλη με γνώριζαν.. Ανασαίναμε στις εφημερίδες την ίδια αγωνία και πίεση. Μου χτυπούσαν την πλάτη σε ένδειξη αποδοχής και έμπαιναν μέσα.. Ως εδώ πάει καλά.

Με το που άρχισε η συνεδρίαση και μπήκε το θέμα μου η πλειοψηφία του ΔΣ επέμενε πεισματικά στην άρνησή της μέχρι που ο Μάκης ο Γιομπαζολιάς της Ελευθεροτυπίας τους υποχρέωσε να ψελλίσουν μια δικαιολογία. Γιατί δεν τον γράφουμε..

Προηγουμένως ο Ανδρέας ο Δεληγιάννης από το Βήμα μου είχε πλέξει κότινους κι από κοντά δυο τρεις ακόμη συνάδελφοι που είχαμε συνεργαστεί με την εξής επωδό: Τις γνώσεις του και το κείμενό του ελάχιστοι το έχουν. Είναι αστέρι είχε πει ο Μάκης και εκτός του ότι θα λογοδοτήσουμε θα χάσουμε και μια σπουδαία πένα.. Με την Μαρία τη Ρεζάν να υπερθεματίζει αναγκάστηκαν να εφεύρουν κάτι: Κι εμείς παραδεχόμαστε πως είναι άξιος συνάδελφος αλλά παίζει χαρτιά.

Έσκασαν όλοι στα γέλια με την Ρεζάν να σχολιάζει ως εξής: Αν είναι να μην γράψουμε τον Ευγένιο για το λόγο αυτό τότε να διαγράψουμε τη μισή Ένωση!! Λοιπόν κατέληξε. Ελάτε να ψηφίσουμε δια ανατάσεως των χειρών γιατί όλοι εδώ συμφωνούμε πως πρόκειται περί ενός εύελπι συναδέλφου.. Κι από εδώ αρχίζουν τα πολιτικώς ευάερα κι ευήλια.

Κατά τη φανερή ψηφοφορία οι θετικές ψήφοι ήταν 21 και οι αρνητικές 2 Του προέδρου Κοραχάη και του μέλους κ Λυκιαρδοπούλου συντηρητικών αντιλήψεων. Προς τιμήν τους. Σας πάγωσα τώρα αλλά θα καταλάβετε μόλις ολοκληρώσω. Παρενέβησαν τότε οι δύο τους και υπό το πρόσχημα καλός κι άξιος ο κ.Ανδρικόπουλος αλλά δεν θα κάνουμε διακρίσεις η ψηφοφορία θα επαναληφθεί κατά το καταστατικό μυστικά.

Προσδεθείτε στα καθίσματά σας.

Το αποτέλεσμα της μυστικής ήταν 12 υπέρ 11 κατά !! Μία ψήφος καθόρισε την ένταξή μου στο συνδικαλιστικό μου σωματείο. Εννιά ανέκαμψαν προφανώς από το σήμα που πήραν από το ΔΣ αλλά από δειλία κατά τη φανερή γιατί μπορεί και να με έβρισκαν όπως και κάποιοι με βρήκαν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα διευθυντή τους.

Η διαδικασία αυτή την επομένη έγινε σαλόνι στην Ελευθεροτυπία από τον απίστευτων γνώσεων και δάσκαλό μου Θεόδωρο Καρζή με τίτλο Δειλοί άβουλοι μοιραίοι.. Να γιατί εκτίμησα τη στάση των δύο συντηρητικών που μ αρνήθηκαν μέχρι το τέλος. Γιατί ήταν ευθείς τίμιοι ειλικρινείς.