Ευγένιος Ανδρικόπουλος
Ευεργετικό είναι να διατρέχει κανείς την Ελληνική μυθολογία που και που.. Τα διδάγματά της είναι
εντυπωσιακά εξ αιτίας της διαχρονικότητάς τους.
Πρωϊνό ήταν κατά τον Οβίδιο όταν ο Ήλιος πατέρας του Φαέθονα παρέδωσε δίχως αποχρώσα αιτία τα ηνία του άρματός του στον γιο του.
Χαζό παιδί χαρά γεμάτο εκείνο άρπαξε την ευκαιρία κι άρχιζε να καλπάζει αχαλίνωτα παρά τη πατρική δυσφορία, που μάλλον διέβλεπε την επερχόμενη μαλακία της εφηβικής ηλικίας. Κάτι σαν το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου φανταστείτε.
Ωσπου το μοιραίο συνέβη. Είδε το μαλακισμένο ξαφνικά ολοζώντανο εμπρός του τον φοβερό και τρομερό Σκορπιό και χέστηκε.
Αλλόφρoν παράτησε τα ηνία κι έπεσε στην πατρική αγκαλιά για να διασωθεί. Στο μεταξύ τα ακηδεμόνευτα άλογα αφήνιασαν και κάλπαζαν δίχως προσανατολισμό.
Πάνω κάτω δεξιά αριστερά μέχρι που κάποια στιγμή πλησίασαν τόσο πολύ τη γη ώστε αυτή υπερθερμάνθηκε. Συνέπεια της υπερθέρμανσης ήταν να ξεραθούν τα ποτάμια και οι θάλασσες αλλά: Μερικές στιγμές προ της ολικής καταστροφής επενέβη ο Δίας με τους κεραυνούς του και γκρέμισε τον Φαέθονα στον Ιριδανό ποταμό. Μεταμόρφωσε μάλιστα και τις αδελφές του Ηλιάδες σε λεύκες οι οποίες αντί να τον υμνούν που διασώθηκαν τον έβριζαν απαρηγόρητες. ‘
Ακρως διδακτικό (ιδία για τους σύγχρονους μπαμπάδες που προς χάριν των κανακάρηδών τους έχουν μεταμορφώσει το όχημά τους σε σχολή οδηγών) όμως: Θ’ αντιτάξετε δικαιολογημένα το «ποια μπορεί να είναι η σχέση του συγκεκριμένου μύθου με την πολιτική πραγματικότητα».
Προσέξτε. Αρχικώς στη θέση του Φοίβου Ήλιου πατέρα τοποθετείστε τον Ελληνικό λαό που στην απελπισία του επέλεξε το συγκεκριμένο «ένα» εκ των δέκα εκατομμυρίων παιδιών του να κυβερνήσει και μάλιστα σε εφηβική πολιτική ηλικία. Κατόπιν τον εμπιστεύτηκε παρά το ότι αυτός αλλοίωσε δολίως τη βούλησή του κατά το δημοψήφισμα.
Ύστερα τον αντιμετώπισε χαλαρά όταν ξεκίνησε να αποψιλώνει τους διαφωνούντες που του υπενθύμιζαν πως δεν είναι στραβός ο γιαλός αλλά στραβά αρμενίζουμε και ότι είσαι εσύ που μετακινείσαι οβιδιακά. «Δεξιά αριστερά», πάνω κάτω. Και καταληκτικά δεν του έχει αρπάξει ακόμη τα ηνία από τα χέρια.
Προφανώς η εξήγηση στο τελευταίο βρίσκεται στο ότι μας σώθηκαν οι Φαέθονες –οι σωτήρες δηλαδή- αλλά αν ο λαός εξακολουθήσει στον δρόμο αυτής της ανοχής, θα μας σωθεί αυτός. Θα απαξηρανθεί εν μία νυκτί. Και θα φταίει η αποδοχή της τοκογλυφικής υπερθέμανσης από τα αλλεπάλληλα μέτρα.
Όλα ωστόσο δείχνουν ότι έχει ήδη ο λαός αποφασίσει να τον κεραυνοβολήσει αλλά: Απευθυνόμενος κατά μια ανεξήγητη διαστροφή στους προηγούμενους σωτήρες σε μια λογική της ανακύκλωσής τους..
Και πότε;
Όταν δημοσίως έχει από αυτούς κατά τρόπο κατηγορηματικό (Μητσοτάκης) δηλωθεί, πως θα ολοκληρώσουν τη καταστροφή με την εκθεμελίωση όσων έχουν απομείνει..
Πιστεύει έτσι ο λαός που; Στο ευρωενωσιακό έλεος; Αυτό σημαίνει άγνοια κινδύνου. Γιατί οι καπιταλιστές είναι ανελέητοι αλλά και γιατί ο Δίας που θα έστελνε στον Αχέροντα τους τοκογλύφους έχει προ δισχιλιετίας εκθρονιστεί από τον Χριστιανικό θεό..
Το πολύ πολύ να μας πίστωνε με τόσα τάλαρα για τον βαρκάρη, όσα θα ήταν τα ζευγάρια μάτια που θα στέλναμε στον αγύριστο.. Κι ας έκλαιγαν στο Σύνταγμα οι εγχώριες Ηλιάδες τους μέχρι δευτέρας παρουσίας..
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου