Μέτρα τη ζωή, ζύγιστη κι αν τη βρεις ελλιπή για τα θέλω σου, σπάσε το γυαλί που σ έχει αιχμαλωτίσει και βγες. Δίχως ερμα, στοχο, προοπτική. Αστους πίσω σου να χαριεντίζονται με ψευτικα χαμόγελα και χώσου στην αλήθεια του πρώτου μπαρ που θα σου κλέψει τη ματιά.. Πριν αυτοί σου κλέψουν τη ζωή. Φλερτάρισε. Παιξε. Πιες. Βρίσε.. Τραγούδησε.. Εξέμεσε τις μαλακίες από το στομάχι σου και τη ψηφιακή σκόνη από το μυαλό. Μίλα.. Σε αυτιά που να σ’ ακούσουν. Θα το καταλάβεις από το γκελ των λόγων σου. Άκουσε.. Όπως ο περιηγητής τον ξεναγό του ακόμη και στη κόλαση. Πάρτο μια μέρα αλλιώς. Σαν εκδρομή. Ένα ταξίδι. Στη ζωή και όχι στη προσομοίωσή της. Με τα καρτούν. Κινδύνευσε.. Ερωτεύσου.. Τη μυρωδιά του φρέσκου αγέρα. Το τυχαίο άγγιγμα του περαστικού.. Τη γεύση του τσιγάρου που σου έστριψαν. Από το ποτήρι με το μαρτίνι του απέναντι. Έτσι μόνο θα δηλώσεις πως δεν είσαι κλινικά νεκρός. Πως υπάρχεις και απαιτείς.Να μετρήσεις και να μετρηθείς..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου