ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΝ ΚΑΦΕ..

ντιτρόϊτ άστεγοι σε αντισκηνα μετα την πτώχευση

ΚΑΙ ΜΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ

Για να πάρουμε μια γουλιά από το αμερικανικό όνειρο.. Τα έχουμε προβάλλει πολλές φορές αλλά καλά θα

κάνουμε που και που να τα υπενθυμίζουμε.. Γιατί ξεχνάμε και είναι αυτό που εκμεταλλεύονται οι Μακιαβέληδες των φιλελέδικων συστημάτων.. Η σειρά αδέλφια έχει ως εξής: Μόλις στη μητρόπολη του καπιταλισμου χάσεις τη δουλεία σου (περί δουλείας πρόκειται και όχι περι δουλειάς) από την επομένη χάνεις και τ' αυγά και τα καλάθια. Πρώτον τις πιστωτικές. Δεύτερον την ασφάλισή σου. Τρίτον τ' αυτοκίνητο. Τέταρτον το σπίτι. Και πέμπτο την οικογένεια. Όλοι και όλα σου δείχνουν τον δρόμο .. Ποιον δρόμο; Αυτόν.. Εικόνες στις οποίες  από καιρού έχουμε εθιστεί κι εδώ για να διερωτώμαστε μήπως ειμαστε εμείς οι επόμενοι; Υπό αυτή την τρομοκρατια σκύβουμε το κεφάλι..

Καταφύγιο αστέγων Κίκγστον Νέα Υόρκη

άστεγοι Μισισιπής

σπίτι το αυτοκίνητο...

πόσο όμορφο κορίτσι υπό άλλες συνθήκες θα ήταν αυτό.. κοιμάται όμως στα τρένα

περιουσία του; δυο κουβέρτες και δυο μπουκάλια νερό.. Πόσο καλλίτεροι άραγε ειμαστε εμείς απο αυτόν που κοιμόμαστε σε στρώμα ζεστό;

καλιφόρνια ξενώνας.. περήφανα γηρατειά κι ατίθασα νιάτα στον ίδιο κουβά απορριμμάτων..

Η στέγη είναι ανθρώπινο δικαίωμα διαδηλώνει ο τύπος αλλά σε ώτα μη ακουόντων..

Κνόξβιλ: Πόσο διαφορετικά θα ήταν ο άνθρωπος άραγε την εποχή των σπηλαίων; Κι έχουν από τότε περάσει χιλιάδες χρόνια..

Σικάγο: υπνος στο εξαεριστήρα του μετρό για λίγη ζέστη..



Και μια προσωπική εμπειρία σε τίτλους. Νέα Υόρκη δημοσιογραφική αποστολή ακολουθώντας τον αξέχαστο υπεξ μπίτσιο γενική του Μπιτσίου και όχι του Μπίτσιου με είχε διορθώσει προσωπικά ο ίδιος μετά απο δελτίο. Συνεργείο έξη ατόμων. Έχουμε ολοκληρώσει το ρεπορτάζ και βγήκαμε βόλτα στους στις λεωφόρους.Χιόνια μισό μέτρο. Κάποιος άστεγος κοιμάται στο στόμιο ενός υπονόμου. Για τη ζέστη φυσικά. Καταφθάνει μια κάντιλακ τεράστια σαν ανακόντα και του κορνάρει να φύγει για να παρκάρει. Κοίτα ρε Δήμητρη ένα αρχίδι γρυλίζω εγώ προς τον εικονολήπτη δείχνοντάς του το αμάξι κι εκείνος  κουνάει το κεφάλι του. Μας αντιλαμβάνεται ο άστεγος σηκώνεται κι έρχεται σε μας. "Έχεις ένα τσιγάρο" μου λέει. Βγάζω αυθόρμητα όλο το πακέτο ντάνχιλ καπνιζα τότε και του το δίνω.. Μας κοιτάει ξανά και μου λέει. Εσείς δεν είστε Αμερικανοί. Ευρωπαίοι είστε και μάλιστα από τον νότο.Ειδικά εσύ μου γυρίζει. Γιατί ειδικά εγώ; τον ρωτώ. Μορφολογικά μοιάζεις ισπανός αλλά δεν είσαι .. Κοινωνικές ευαισθησίες όπως αυτή που επέδειξες πριν έχει μόνον ένας λαός. Ποιος τον ρωτώ έκπληκτος. Οι Έλληνες μου απαντά στεγνά. Κι εσύ που τα ξέρεις αυτά ξαναρωτώ με τους υπολοίπους να έχουν εκπλαγεί. Καθηγητης της φυσικής ιστορίας στο πανεπιστήμιο του Πίττσμπουργκ ήμουν έκλεισε η έδρα έκλεισε και το σπίτι μου!! Στη συνέχεια μας έκανε μια ξενάγηση στο μουσείο φυσικής ιστορίας καταπληκτική αφού λάδωσα τον υπάλληλο για να τον αφήσουν να περάσει!! Ποιον αυτόν!! Γιατί όψη θρέψη ήταν αντιαισθητικός.. Προετοιμαστείτε.. Αυτές οι εικόνες μας περιμένουν ανεξαρτήτως ηλικίας..