Τα επαναστατημένα μας νιάτα.. Τότε που το εγώ είχε αντικατασταθεί από το εμείς. Τότε που θ’ αλλάζαμε τα καθεστώτα της εκμετάλλευσης με τις πανανθρώπινες αξίες μας. Τόνοι ευγενών ονείρων παρέμειναν μετέωρα στην στρατόσφαιρα περιμένοντας μάταια τη δικαίωσή τους. Τα εκθρέψαμε και μας εξέθρεψαν. Πως ξεστρατίσαμε ως το κατώφλι του καπιταλιστικού σατανά.. Δειλοί άβουλοι μοιραίοι. Λάτρεις του ατομισμού. Μανιοκαταθλιπτικοί του χρήματος. Που μας εξαγοράζει αντί να εξαγοράζουμε με αυτό την αξιοπρέπειά μας. Μοιάσαμε στο τέρας που τάχα και στην απληστία του θα μας πουλούσε το σχοινί για να το κρεμάσουμε.. Και απαγχονιστήκαμε εν τέλει εμείς..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου