ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΚΙΝΑΙΔΟΙ

Παραδίδει ο ένας στον άλλον τη πολιτική σκυτάλη στο τέρμα του δρομου της οποίας είναι ο λαϊκός αφανισμός... 

Στη γραμμή της «πλειοδοσίας» απέναντι στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, πάνω στους στόχους του κεφαλαίου που από κοινού υπηρετούν, κινήθηκαν τόσο η ομιλία όσο και η καθιερωμένη συνέντευξη Τύπου του προέδρου της ΝΔ, Κυρ. Μητσοτάκη, το περασμένο Σαββατοκύριακο, στο πλαίσιο της παρουσίας του στη ΔΕΘ.

Φοροαπαλλαγές και «κόκκινο χαλί» στους «επενδυτές»

 

Ο πρόεδρος της ΝΔ επανέλαβε τις προτάσεις του για επιπλέον φοροαπαλλαγές στο κεφάλαιο, συνδέοντάς τις με ένα «αντίστοιχο πρόγραμμα συμμαζέματος των κρατικών δαπανών», όπως επίσης επανέλαβε ότι θα διαπραγματευτεί με τους δανειστές το ύψος των πρωτογενών πλεονασμάτων, ώστε να βρεθεί περισσότερος «δημοσιονομικός χώρος» για τη στήριξη, φυσικά, των επιχειρηματικών ομίλων. Στο πλαίσιο αυτό υποσχέθηκε ότι θα μειώσει τον εταιρικό φόρο και το φόρο στα μερίσματα, ώστε «ο πραγματικός φόρος να μειωθεί στο 24% από 40% που είναι σήμερα». Αντίστοιχα, ότι ο ΦΠΑ στην εστίαση θα μειωθεί στο 13% από 24%.

Ξεκαθάρισε πάντως ότι «για να κερδίσουμε την εμπιστοσύνη θεσμών και αγορών θα πρέπει να είμαστε απολύτως συνεπείς στο μεταρρυθμιστικό μας πρόγραμμα», που περιλαμβάνει σειρά αντιλαϊκών ανατροπών και λοιπών «διευκολύνσεων» στο κεφάλαιο, όπως και την υλοποίηση των «αυστηρά ψηφισμένων μέτρων», στα οποία έχει δεσμευτεί η σημερινή κυβέρνηση. Δεσμεύτηκε δηλαδή κι εκείνος με τη σειρά του ότι αν πάρει τη σκυτάλη της αστικής διαχείρισης θα «τρέξει» την αντιλαϊκή επίθεση από εκεί που θα την αφήσει η σημερινή κυβέρνηση.

Στο πλαίσιο αυτό παρουσίασε το «πολύ πιο φιλόδοξο» από αυτό της κυβέρνησης σχέδιο της ΝΔ για να μετατραπεί η χώρα σε «ελκυστικό επενδυτικό προσδιορισμό», σχέδιο που, όπως είπε, ξεκινάει «από την πολιτική σταθερότητα και προβλεψιμότητα», τις φοροαπαλλαγές, την απλοποίηση των αδειοδοτήσεων για τις πολύ μεγάλες επενδύσεις, την ενίσχυση της «ρευστότητας» προς τους επιχειρηματικούς ομίλους, καθώς και στοχευμένες παρεμβάσεις, όπως π.χ. αλλαγές στο χωροταξικό σε επίπεδο κλάδων που ιεραρχεί ψηλά το κεφάλαιο με «συγκριτικά πλεονεκτήματα», όπου προσδοκά υψηλότερα ποσοστά κέρδους. Επανέλαβε δηλαδή ατόφιες όλες τις σχετικές υποδείξεις κεφαλαίου και ιμπεριαλιστικών θεσμών, για την «απαραίτητη» προσέλκυση κεφαλαίων στην εγχώρια καπιταλιστική οικονομία, όπως αυτές περιλαμβάνονται και στον κυβερνητικό «οδικό χάρτη».

Σε ό,τι αφορά το «σχέδιο για συνολική στήριξη της ρευστότητας» των τραπεζικών ομίλων, ούτως ώστε να τροφοδοτήσουν την καπιταλιστική οικονομία, μίλησε με τη σειρά του για την «αντιμετώπιση» των «κόκκινων» δανείων, με τη θηλιά να σφίγγει κι άλλο στα λαϊκά στρώματα, και μαζί την αντιμετώπιση των ληξιπρόθεσμων οφειλών του κράτους, την ενίσχυση του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων με περισσότερο «ζεστό» χρήμα στους επιχειρηματικούς ομίλους κ.ο.κ.