ΜΑΤΙΑ ΑΥΘΑΙΡΕΤΩΝ

 Eυγένιος Ανδρικόπουλος

Δεινοπάθησαν τα πληκτρολόγια με τ αυθαίρετα.. Μερικοί πήραν τα μπρος πίσω και χτυπώντας τα πλήκτρα  έφτασαν με την ευκολία που διακρίνει τον έλληνα, μέχρι τις δεκαετίες του 30 του 40  του πενήντα και εξήντα. Στις παράγκες των προσφύγων.. Που τις χαρακτήριζαν ελαφρά τη καρδία και προσβλητικά αυθαίρετα. 

Όχι ρε μάγκες.. 
Δεν ήταν η συνέπεια της απληστίας ή της ψυχαγωγίας.. 
Δεν ήταν μονόπολι της σαλονάτης ανίας.. 
Αλλά το προϊόν μιας ανάγκης. 
Της κυρίαρχης .. 
Της στέγασης. 
Έστω και αν αυτή δεν εκπροσωπούσε τίποτα περισσότερο από δυο τρεις λαμαρίνες που υποδύονταν τη σκεπή. 
Μια διάτρητη σκεπή κάτω από την οποία η μητέρα μου έβαζε κατσαρόλες για να μαζεύει το νερό της βροχής με τον δείκτη της υγρασίας στα κόκκινα και εντός..


Παιδί αυτού του τύπου των αυθαιρέτων είμαι κι εγώ.
 Σε γειτονιά που σε ξυπνούσε ο αχόρταγος για ν’ αδειάσουν οι βόθροι. 
Σε γειτονιά που οι συνακροάσεις καθιστούσαν τους πάντες ρουφιάνους της ζωής των άλλων. 
Σε γειτονιά όπου το πρώτο πρωινό δελτίο ειδήσεων προέκυπτε από τα κελαηδίσματα των νοικοκυρών πλάι στις σκάφες τους.. 
Σε γειτονιά που το ψευδώνυμο είχε αντικαταστήσει το πατρώνυμο..
Σε γειτονιά καταφύγιο όλων των κατατρεγμένων.. 

Όσοι για οποιονδήποτε λόγο κυνηγιόνταν από το καθεστώς, στα πνιχτά και αδιέξοδα σοκάκια μας εξαφανίζονταν, με τους αστυνομικούς να μην διανοούνται να διέλθουν από αυτά.. Θα τους κόβαμε τα πόδια.. 

Παιδί εκ γηγενούς πατρός μα εκ πρόσφ-ηγγος μητρός. Υπό αυτόν τον χαρακτηρισμό υποδέχθηκε η πελοπονησιακή πολιτική αλητεία τους ξεριζωμένους της Σμύρνης χάριν της εθνικιστικής μεγάλης ιδέας των κοκών με τα κόκκινα λειριά και τα κατακόκκινα από το άλικο αίμα χέρια..

Μιας ιδέας που η οικογένεια του πατέρα μου κατέβαλε το δικο της αντίτιμο. Τη ζωή του μεγάλου του αδελφού. Σκοτώθηκε στην Σμύρνη του ρεπούσιου συνωστισμού. Ξέφυγα μόνο όταν έγινα μέλος της ακαδημαϊκής κοινότητας στα μέσα της δεκαετίας του 70.. 
Εγώ κι ελάχιστοι άλλοι. Όχι γιατί είμασταν οι ευφυέστεροι.. Υπήρχαν και καλλίτερα μυαλά από εμάς.. Που όμως έμειναν στο σκοτάδι της αμάθειας. Γιατ΄ήταν τόση και τέτοια η φτώχεια που τα περισσότερα παιδιά συστήνονταν με τα βιβλία στις βιτρίνες. 

Ώσπου ω του θαύματος.. Το μετεμφυλιακό καθεστώς των νικητών, για να μην εκτεθεί διεθνώς, αποφάσισε τη μεταστέγασή τους. Συνεισέφερε τα μέγιστα η Τουρκιά που πίεζε για την απολογιστική απόδοση της αποζημίωσης την οποία είχε καταβάλλει για τους πρόσφυγες. 

Υψώθηκαν έτσι οι ημιαξιοπρεπείς πολυκατοικίες στη περιοχή του σημερινού Ιντερκοντινένταλ με κεντρικό όμως σχεδιασμό. Εξοικονομήθηκαν κατά τον τρόπο αυτό  τεράστιοι χώροι πρασίνου αθλοπαιδειών κοινωνικών συναντήσεων και κυρίως ανάσας.. Σήμερα έγινε περιζήτητη αφού από τα σπλάχνα της διέρχεται με άνεση και το τραμ..

Μπήκαν οι άθλιοι του Βίκτορος Ουγκό για πρώτη φορά σε μπανιέρα με τις βροχές να μην τους κρατούν άϋπνους τα βράδια. 
Απόκτησαν έτσι αυτοπεποίθηση και βγήκαν ορμητικά στην παραγωγή.. 
Αρκετοί από προλεταριάτο πέρασαν στην μεσαία τάξη. Ελάχιστοι ανέβηκαν ακόμη πιο ψηλά στην κοινωνική ιεραρχία ως την άρχουσα. 
Με τους πλείστους όμως εξ ημών να τους επιστρέφουν σήμερα βίαια στην κόλαση της αφετηρίας τους.. 

 Δεν θα πω ονόματα.. Πολλά από αυτά σας είναι γνωστά. Από την τέχνη ως τις επιχειρήσεις και την επιστήμη. Δημοσιογράφος μόνον εγώ. Το άσχημο είναι πως κανείς δεν ξέχασε την εν τέλει "αποδοτική αυθαιρεσία". Έτσι έστησαν τα εξοχικά τους. Στα πρότυπα των συνοικισμών. Άναρχα.. Άτσαλα.. Ετσιθελικά. Ατομιστικά.. Τη παρτη τους.. Μέχρι εκεί που έφτανε η πέτρα που έριχναν. Και ως τούτων επικίνδυνα.. Κάτι που εκ του αποτελέσματος αποδείχθηκε τραγικά.. 

Και τώρα πως αντιστρέφεται αυτή η εικόνα; Κεντρικός σχεδιασμός φωνάζει εν δικαίω το ΚΚΕ.. Σύμφωνοι.. Από ποια πηγή εσόδων θα προκύψουν τα μυθικά ποσά οικοδόμησης παραθεριστικών θερέτρων μιας υπερσύγρονης οικιστικής αντίληψης και κυρίως κατά ποιο τρόπο θα πείσεις τον Έλληνα να εγκαταλείψει τη τη καψούρα του για μια σπιθαμή γης που έχει μετά μυρίων κόπων βασάνων  και κινδύνων καταλάβει; Επειδή δεν πρόκειται μόνο για το Μάτι.. Μάτια αυθαιρέτων βγάζει όλη η Ελλάδα..