ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ ΤΩΡΑ

Όπως ακριβώς το είχαμε επισημάνει.. Στην ΕΕ έκλεινε το μάτι ο Ερντογάν όταν μεταξύ άλλων κινήσεων καλής θέλησης απελευθέρωνε τους έλληνες  στρατιωτικούς και όχι γιατί πανικοβλήθηκε από τη «θηριώδη ηγεσία» της Ελλάδας..

Μάλλον δεν το προσέξατε. Πυκνώνουν τα περίεργα δημοσιεύματα που μιλάνε για «γερμανική βοήθεια» στην Τουρκία, προκειμένου η οικονομία της να «ξεγλιστρήσει» από τη μέγγενη που τη σφίγγει εξαιτίας των αμερικανικών κυρώσεων.

Απόδειξη τούτου είναι το ραντεβού που έχει κλειστεί στις 21/9 μεταξύ των δύο υπουργών οικονομίας στο Βερολίνο προκειμένου να προετοιμαστεί η επίσκεψη του Τούρκου προέδρου μια εβδομάδα κατόπιν.

Δεν αποκλείεται μέχρι νεωτέρας δημοσιολόγοι από τα Γερμανικά ΜΜΕ να αναλύουν συγκεκριμένα μέτρα στήριξης της Τουρκικής οικονομίας που θα παραπέμπουν σε ένα ευρύ φάσμα επιλογών για την προώθηση των εξωτερικών συναλλαγών και του εμπορίου.

 Από την πλευρά της, η Τουρκία συνεχίζει τα «σινιάλα καπνού» προς την ΕΕ και ειδικά προς τη Γερμανία, απελευθερώνοντας Γερμανούς υπηκόους, ενώ και η απελευθέρωση των δύο Ελλήνων στρατιωτικών ερμηνεύεται ως κίνηση «καλής θέλησης» προς την ΕΕ.

Αυτό που έχει αξία να επισημανθεί, είναι οι άξονες και οι αντιάξονες που στήνονται με κάθε αφορμή ανάμεσα σε ιμπεριαλιστικά κράτη και κέντρα, ανάλογα με τα ιδιαίτερα και τερατώδη συμφέροντα των μονοπωλίων τους.

Οι τεταμένες παλιότερα σχέσεις Τουρκίας - Γερμανίας (αλλά και Τουρκίας - ΕΕ) φαίνεται να «εξομαλύνονται» όχι μόνο εξαιτίας των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων που διατηρούν τα γερμανικά μονοπώλια στην Τουρκία, αλλά και λόγω της έντασης στις σχέσεις Γερμανίας - ΗΠΑ, με αιχμή τους δασμούς, τη συμφωνία με το Ιράν και άλλα.

Πίσω απ' όλους αυτούς τους συμβιβασμούς και τις αντιθέσεις κρύβεται η συνολικότερη ένταση των ιμπεριαλιστικών ανταγωνισμών, όπου η Ελλάδα διεκδικεί ενεργότερο ρόλο, βάζοντας το κεφάλι του λαού στον ντορβά των επιδιώξεων της αστικής τάξης, με ανυπολόγιστες συνέπειες και κινδύνους.