«Όλοι μαζί μπορούμε» να σας πάρουμε με τις
πέτρες και να σας στείλουμε στον αγύριστο θα έλεγε της γερακίνας ο γιος, ο αξέχαστος Βασίλης Τσιτσάνης,
αν ζούσε..
Διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη το κράτος και τα κομμάτια του βγήκαν στα παζάρια της διεθνούς καπιταλιστικής αγοράς.
Κατακρεουργήθηκε ο λαός στο πάγκο του χασάπη καπιταλιστή και πλέον πωλείται στην αγορά εργασίας ως κρέας νωπό.
Η υγεία και η παιδεία χαρακτηρίζονται ως εν ανεπαρκεία βασικά αγαθά αξιοπρεπούς επιβίωσης.
Τα παιδιά του λαού ως τέκνα ενός κατώτερου θεού εγκαταλείπουν το σχολειό αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στα έξοδά του και οι λεηλατημένοι υπερήλικες νιώθουν ανάσα την ανάσα να γλιστρά η ζωή τους στα νοσηλευτήρια ανάνηψής της.
Και μέσα σε αυτό το Μεφιστοφελικό σκηνικό βγαίνει ένας εκ των δραστών της εξαθλίωσής μας , ο Σκάει ξεφτίλες, στήνοντας με ονόματα πολυτελείας αυλαία ελεημοσύνης για ν αναδιανείμει ταπεινώνοντάς μας την φτώχεια μεταξύ των φτωχών. Και να θυμηθώ έναν διάλογο του Λουντέμη στο «ένα παιδί μετράει τα’ άστρα»:
Πλησιάζει το ζητιανάκι τον εξερχόμενο της εκκλησίας καλοντυμένο χριστιανό και του ζητά το έλεός του. "Δώσε μου κάτι τις " του λέει.
«Θα σου πρότεινα να βρεις ένα πιστόλι και να μου το πάρεις
μοναχός» του απαντά αυτός και που ουδείς εκ των τριάντα χιλιάδων παρισταμένων
στο εντός του παναθηναϊκού σταδίου πανηγυράκι του Σκάει ξεφτίλες θα καταλάβαινε αν είχε τη τύχη να διασταυρωθεί
μαζί του..
Διαλύθηκε στα εξ ων συνετέθη το κράτος και τα κομμάτια του βγήκαν στα παζάρια της διεθνούς καπιταλιστικής αγοράς.
Κατακρεουργήθηκε ο λαός στο πάγκο του χασάπη καπιταλιστή και πλέον πωλείται στην αγορά εργασίας ως κρέας νωπό.
Η υγεία και η παιδεία χαρακτηρίζονται ως εν ανεπαρκεία βασικά αγαθά αξιοπρεπούς επιβίωσης.
Τα παιδιά του λαού ως τέκνα ενός κατώτερου θεού εγκαταλείπουν το σχολειό αδυνατώντας να ανταπεξέλθουν στα έξοδά του και οι λεηλατημένοι υπερήλικες νιώθουν ανάσα την ανάσα να γλιστρά η ζωή τους στα νοσηλευτήρια ανάνηψής της.
Και μέσα σε αυτό το Μεφιστοφελικό σκηνικό βγαίνει ένας εκ των δραστών της εξαθλίωσής μας , ο Σκάει ξεφτίλες, στήνοντας με ονόματα πολυτελείας αυλαία ελεημοσύνης για ν αναδιανείμει ταπεινώνοντάς μας την φτώχεια μεταξύ των φτωχών. Και να θυμηθώ έναν διάλογο του Λουντέμη στο «ένα παιδί μετράει τα’ άστρα»:
Πλησιάζει το ζητιανάκι τον εξερχόμενο της εκκλησίας καλοντυμένο χριστιανό και του ζητά το έλεός του. "Δώσε μου κάτι τις " του λέει.

Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου